Jasmijn stuurde ons een mooi getuigenis. We laten haar zelf aan het woord:
“Juni 2009, een woensdagnamiddag. Ik was alleen thuis met mijn oudste zoontje,
Jonas. Hij is drie jaar. We hadden afgesproken eerst naar de winkel te gaan en daarna door te rijden naar de speeltuin in het volgende dorp. Hij zag het helemaal zitten en stond te popelen om te vertrekken.

We reden naar de winkel, geen vuiltje aan de lucht. We stapten uit de wagen, geen vuiltje aan de lucht. We stonden net twee stappen in de winkel en uit het niets voelde ik me erg misselijk worden. Ik kreeg krampen en had het gevoel dat ik diarree zou krijgen en moest overgeven. Mijn eerste reactie was snel even overlopen wat ik die dag allemaal gegeten had. Misschien was er iets slecht bekomen, maar ik vond niets. Tweede reactie: O.K., ik ben een kind van God, ik hoef niet ziek te worden…pijn verdwijn in Jezus’ naam! Geen verandering… ik voelde dat ik iets moest doen. Ik twijfelde… terug naar huis? Maar dan zag ik de opwinding over ons middagje samen in de ogen van mijn zoontje... terugkeren kon ik echt niet maken.
En dan, plots, wist ik wat ik moest doen…

De voorbije dagen luisterde ik naar onderwijs van Andrew Wommack. Hij sprak over hoe wij een geest zijn, een ziel hebben en in een lichaam wonen. Volgens het Woord is alles aan ons onderworpen (Hebr 2:8) en kunnen we dus autoriteit nemen over ons lichaam. We kunnen ons lichaam echt toespreken en beheersen. Hij gaf het voorbeeld dat we ons lichaam soms mogen aanspreken en bestraffen als een kind als het niet luistert en dat de grootste leugen van het lichaam is dat het constant eten nodig heeft. Een goede straf is dus vasten.
Het kwam me allemaal terug te binnen en ik wist dat ik mijn lichaam streng moest toespreken als ik zou willen dat het luisterde.
Dit zei ik: O.K., lichaam, ik wil dat je nu onmiddellijk stopt met pijn en misselijkheid te voelen. Als je niet luistert, eet ik een hele dag geen chocolade en geen lekkere tussendoortjes! Echt vasten vond ik net iets te moeilijk. Ik weet hoe verzot mijn lichaam is op koekjes en chocolade…

Geen reactie.
O.K. lichaam, je hebt er net twee dagen van gemaakt. Als je nu niet luistert, worden het drie dagen zonder chocolade en lekkere tussendoortjes.
En onmiddellijk, zodra ik de woorden had uitgesproken, verdwenen alle pijn en misselijkheid!!!
Ik heb nog van een heerlijke middag met Jonas genoten zonder ook maar enige last…
En zonder enig probleem ben ik consequent geweest en heb ik twee dagen niet gesnoept!”