Liesbeth stuurde ons volgend getuigenis:
“ Vorig jaar september veranderde ik van werk. Toen ik ging solliciteren, vertelde ik dat het voor mij belangrijk was om naar de samenkomsten te kunnen gaan op zondagmorgen. Michel en Anja, de eigenaars van sauna Zensation, waar ik nu al een jaar werk, begrepen dit. Ze vroegen of ik het dan erg zou vinden om in mijn werkweekend de zaak op zondag af te sluiten. Zo kon ik dan naar onze samenkomsten blijven komen. Dit was al een eerste wonder voor mij.

Iedereen weet dat ik er geen geheim van maak dat ik een kind van God ben. En het duurde niet lang.

Ik mocht bidden voor een collega. Zij moest haar rijexamen voor de derde keer doen. Ik vroeg haar of ik mocht bidden voor haar. Dit mocht. Zelfs de dag voor haar examen kreeg ik de kans om met haar te bidden. En ja, ze was geslaagd!
Toen ze erna kwam werken, zei een andere collega: ‘Dat komt zeker door het gebed van Liesbeth. Waarop de collega dan weer zei: ‘Ik wist niet dat God dit doet voor ongelovigen.’ Hierop zei ik dan heel gewoon: “God heeft dit gedaan omdat ik, Zijn dochter, het heb gevraagd én omdat Hij jou ongelooflijk graag ziet.” Zoals vaak valt er dan een nadenkende maar ook wel goedkeurende stilte.

Maar hier stopte het niet. Op een bepaalde dag had één van de collega’s die steeds ongelukkige voorvallen heeft, weer eens iets voor. Toen we samen met Michel hierover aan ‘t praten waren, zei hij: “Zou jij niet eens met Liesbeth mee naar de kerk gaan zodat je ook wat meer geluk gaat hebben?” Hoe geweldig is het als iemand anders al gaat getuigen dat God voor het goede in je leven zorgt.
Onlangs kwam er nog een andere collega beneden en zei: “Liesbeth, jij MOET voor mij iets doen.” “O, en wat MOET ik dan doen?”, vroeg ik. “Bidden” , was het antwoord. Haar beste vriend heeft kanker en hij is er heel erg aan toe. Dus wij, samen met nog een andere collega, de keuken in om te bidden. Ik legde uit dat ze, als ze akkoord gingen met mijn gebed, dit mochten bevestigen met AMEN. Vervolgens bad ik en de AMEN klonk. Vorige week vertelde mijn collega dat haar vriend terug thuis was en beter was. Hij heeft terug hoop en zijn genezing is begonnen. Dank U, Papa!

Begin juli kreeg ik te horen dat Michel me enkel nog in dag uren wil laten werken. Ik moet geen zondagen meer werken, zo kan ik meer genieten van mijn zondag in de kerk, zei hij. Ik ben gepromoveerd tot verantwoordelijke, samen met Mildred, die al verantwoordelijke was.
En als Papa iets doet, doet Hij het goed. Zonder ook maar iets te moeten vragen, heb ik én een telefoonabonnement én een loonsverhoging gekregen.
Als dit geen wonderen zijn, dan weet ik het ook niet meer. Gebedsverhoringen, de baas die anderen aanmoedigt om mee naar de kerk te gaan, promotie na een jaar met alles erop en aan, …
Papa doet grootse dingen voor Zijn kinderen. Wij mogen uitstappen in geloof en geloven dat Papa alles ten goede laat meewerken. Wat een vrijheid, wat een zegen, wat een leven, wat een GOD!!!”