Sta stil en let op Gods wonderen

Bewust en onbewust maken we heel wat wonderen mee in ons leven. Je hebt heel opvallende wonderen zoals in mijn geval genezing van een ongeneeslijke kanker maar eigenlijk zijn we omringd door enorm veel wonderen waar we weinig aandacht aan besteden.
Onze antennes staan meestal gericht op miserie en tegenslag. Die worden dan meestal gedetailleerd opgeslagen in ons geheugen en heel dikwijls ook in ons gemeenschappelijk geheugen. Het is goed en belangrijk om stil te staan bij 100 jaar geleden het begin van de eerste wereldoorlog maar niemand praat over 72 jaar zonder oorlog in ons land.

Er zijn enorm veel dingen die wonderlijk niet gebeuren, zoals u kan lezen in het verhaal van Jos op het middenblad. De behandeling verliep perfect zonder complicaties. Dank U Jezus!
Toen ik ziek was, hadden we noodgedwongen veel aandacht voor de kanker maar de situatie was nog erger geweest mocht het in die periode bij ons binnen geregend hebben.

Toen ik jong was en nog voor de Stad werkte, stond ik met enkele collega’s in voor het onderhouden van een natuurgebied rond een oude vesting aan de rand van de stad. Op een dag vond ik een bom in de slotgracht van dit fort. Om een lang verhaal kort te maken: m’n collega haalde de bom uit het water en we begonnen ze met z’n tweeën flink te bestuderen. Dat betekende met een hamer het vuil proberen verwijderen, aan de ring die erboven op zat proberen trekken enz…tot we ten einde raad met onze bom op het kantoor van onze baas terecht kwamen. Die vluchtte in paniek het kantoor uit en riep ons van buiten toe hetzelfde te doen. Kort daarna was de politie en de ontmijningsdienst ter plekke en werd de hele omgeving afgezet. Het was een jeugdstommiteit maar de bom is niet ontploft. Het heeft erg lang geduurd voor ik daarbij stil gestaan heb en Vader ervoor bedankt heb.

Dit is een extreem voorbeeld maar zo zijn er erg veel dingen in ons leven waarvoor we dankbaar kunnen zijn. We wonen niet in een oorlogsgebied. In onze huizen regent het meestal niet binnen. De meeste schoenen die we kopen knellen niet en we leven in een regio waar al erg lang geen epidemieën meer woekeren. We waren niet op de luchthaven van Zaventem bij de bomexplosie en we zijn niet in Afghanistan geboren…zo kan ik nog een hele tijd voortgaan maar dat wil ik graag aan u overlaten. Ieder heeft zo zijn eigen “niet-gebeurd-verhaal”. En daar zit meestal een enorm grote niet onderkende zegen in. Tel ook je zegeningen van het “niet-gebeuren”. Je wordt er helemaal blij van!

Hugo