Onlangs moesten François en Els op een dinsdagnamiddag naar een begrafenis in de familie. Ze hadden ons al laten weten dat ze die avond waarschijnlijk niet naar de samenkomst konden komen. Tegen alle verwachting in waren ze echter rond 18.30 uur thuis. Ze besloten toch naar de samenkomst te gaan maar François wou eerst nog een tas soep eten. Hij ging naar de garage en bukt zich in het donker om de kookpot van de grond te pakken. Zo stootte hij zich met z’n rechter oog aan een ijzeren staaf van een wasrek.
Hij begon luidkeels te roepen en Els snelde erheen. Ze haalde onmiddellijk een ijszak die hij een kwartier tegen z’n oog hield. Ondertussen overlegden François en Els wat ze zouden doen. François had erg veel pijn van in z’n oog tot achteraan in z’n schedel en kon z’n oog absoluut niet sluiten. Het leek wel alsof er een naald in zat.
Na wat overleg koos François ervoor om toch naar de samenkomst te vertrekken. Hij geloofde dat dat de beste plaats was om genezen te worden. Ze reden dus samen naar de dienst. Daar aangekomen vertelden ze aan de medewerkers die alles aan het opbouwen waren wat er gebeurd was. Stijn en Eugeen baden onmiddellijk voor hem.
Vrij snel ging de hevig pijn weg maar François kon nog steeds z’n oog niet sluiten.
Die avond was een avond van aanbidding, Woord en gebed. Er werd niet specifiek voor genezing gebeden maar na een goed uur waren alle klachten van François volledig verdwenen en kon hij z’n oog perfect sluiten. Je hoeft François niet meer te overtuigen van het belang van een samenkomst…
Maar dit was niet het enige herstel aan zijn ogen!
Een paar maanden geleden begon François op z’n werk op te merken dat hij niet meer zo scherp kon zien op z’n computer. Hij dacht dat hij stilaan toe was aan een brilletje en kocht ergens een goedkoop exemplaar. Dat hielp perfect. Tijdens een lofprijs in de kerk
Sprak Inger een tijdje later van scherpe, perfecte ogen…dat sprak François erg aan en hij zei tegen God dat hij dat erg graag wou. Een paar weken later mochten mensen die gebed wilden voor één of andere ziekte naar voor komen in de kerk. François kwam naar voor maar was helemaal niet met z’n ogen bezig. Andere mensen uit de kerk werden gevraagd naar voren te komen om voor die broers en zussen met een nood te bidden en hen te zegenen. François stond met z’n ogen dicht toen hij van achteren de stem van Werner hoorde die hem zegende met scherpe ogen en een perfect zicht. Sedertdien heeft François z’n brilletje niet meer nodig!