Dus hier volgt het verhaal van de genezing van Suzanne’s schouder…
Het functioneren van de rechter schouder van Suzanne was over de loop van jaren stilaan achteruit gegaan. Suzanne had dat opgemerkt en had ook vaak pijn in haar schouder maar probeerde zich met allerlei hulpmiddeltjes te redden. Ze trok bijvoorbeeld de waslijn eerst met haar linkerhand naar beneden om de was op te hangen.

Het ging slechter en slechter en uiteindelijk kon Suzanne bijna niets meer met haar rechterarm tenzij ze hem tegen haar lichaam hield.

Zo kon ze haar haar niet meer kammen en kon ze zelfs geen pot koffie meer opheffen. Ze sliep ’s nachts niet langer dan 1 uur door omdat ze dan wakker werd van de pijn en anders moest gaan liggen om terug in slaap te vallen.

Toen Jef, het tweede kind van hun dochter Sigrid, geboren zou worden, liet ze zich nakijken door verschillende artsen omdat ze voor Monia, hun ander kleinkind, wou kunnen zorgen en ze haar niet meer kon oppakken. Na heel wat onderzoeken was de uiteindelijke diagnose helemaal niet prettig. Er zou een pees onder een stuk bot vast gezeten hebben en die had daardoor geen goede doorbloeding meer gehad en was stilaan afgestorven. Herstel was dus niet meer mogelijk.

Suzanne zou ermee moeten leren leven en de dokters hadden haar gezegd dat de situatie nog wel iets zou verbeteren als andere pezen en spieren de functie van de afgestorven pees een stuk zouden overnemen. De functie van haar arm was sterk beperkt en ze werd ’s nachts heel vaak wakker van de pijn.

Op een maandag namiddag kwam een kleine groep die genezing nodig had samen bij Ann en Nadine thuis. Suzanne en Annick, hun dochter, waren er ook bij. We baden op het einde voor alle kwalen en Hugo vroeg aan Suzanne waarvoor hij kon bidden. Suzanne vertelde over haar schouder en Hugo bad voor genezing.

Suzanne ging naar huis zonder enig resultaat te zien of te voelen en ging die avond gewoon slapen. De volgende ochtend werd ze wakker om 9 uur en maakte ze Harry opgewonden wakker…”Harry, het is al 9 uur…”. “Ja, en dan?” vroeg Harry…Suzanne had die nacht voor het eerst sinds heel lang zonder pijn doorgeslapen!!! Voorzichtig probeerde ze haar arm te bewegen en vol blijdschap stelde ze vast dat haar schouder na al die jaren voor ’t eerst weer volledig normaal functioneerde…We zijn nu 17 jaar verder en haar schouder werkt nog steeds perfect!!!