Dora stuurde ons een getuigenis een jaar nadat ze bij ons een Vaderhartschool volgde:

“Ik wou al langer graag eens een Vaderhartschool bijwonen, zo’n hele week onthaasting in rust en stilte is best uitnodigend maar de twijfel was altijd sterker. Het is financieel een hele investering, zou ik er op het werk vrij voor krijgen en wou ik er ook echt mijn verlofdagen aan spenderen, wat als ik er niemand zou kennen, zou ik mij dan niet te eenzaam voelen, zou er niet teveel vrije tijd zijn, kon ik me wel een hele week lang alleen maar met Gods woord vullen, zouden de zorgen om thuis niet zwaarder doorwegen …

Dezelfde vragen gingen mij ook op een thema-avond enkele weken voor het begin van de Vaderhartschool door het hoofd, toen we op onze stoel een nieuwe uitnodiging vonden. Maar nu zat Ria naast mij, zij twijfelde ook nog. Het was snel beslist, we zouden samen een kamer delen…

Ik behoud een mooie herinnering aan de Vaderhartschool. We worstelen allemaal met zoveel dingen in onze levens. God raakt je tijdens de Vaderhartschool op even zoveel momenten liefdevol aan. Soms was het heftig en moeilijk, andere momenten waren diep mooi, liefdevol of zelfs uitgelaten vreugdevol op de laatste avond. Maar vooral: we waren er voor elkaar. De allereerste keer dat ik naar Gods Ambassade kwam, kende ik er niemand en kwam ik naast Ria te zitten. Iets later zegende ze mij tijdens de lofprijs met Zijn woord: “God is een goed werk begonnen in jou”. Daar moest ik de laatste morgen van die week plots aan terugdenken, en daar draait ook heel de Vaderhartschool om, geloof ik! Het is God die doorheen de ander zegt: Ik heb je lief, heb Mij lief! Kijk de ander in de ogen en je kijkt God in de ogen: eenvoudig, oprecht, kwetsbaar maar vol vreugde!

Twee weken later vond ik een pakje met twee paar oorbelletjes in mijn brievenbus, afkomstig van een Nederlandse deelneemster aan de Vaderhartschool, vergezeld van een mooie kaart: “Jij bent mijn dierbare dochter” en een kort, lief briefje: “Jij bent een kostbare parel in Vaders hand! Hij ziet je en ik denk dat Hij jou zeggen wil, dat de tijd van onzichtbaar zijn voorbij is! Beauty for Ashes! Geniet van de oorbelletjes … één druppel lijkt heel klein en nietig, maar alle druppels bij elkaar vormen een oceaan van Papa’s Liefde voor ons!”

Niet dat ik haar goed kende, we hebben elkaar maar kort gesproken op de Vaderhartschool. Ik mailde haar om haar te bedanken, het was alsof God zelf mij deze boodschap stuurde. Ik moest haar beloven mijn best te zullen doen de oorbelletjes ook echt te gaan dragen tegen het huwelijk van mijn zoon het jaar erop. Het lukte mij maar moeizaam. Maar ik moest er wel meteen aan terugdenken toen ik op mijn verjaardag enkele maanden later totaal onverwacht van mijn zoon een paar oorbellen en bijpassende ketting van hem cadeau kreeg, speciaal om op zijn huwelijk te dragen. Ik heb ervan genoten ze te dragen op die schitterende dag, een mooier geschenk kon God mij niet geven!

“Kom tot de Vader” is voor mij een aanmoediging voor de Vaderhartschool. “Kom tot de Vader, kom zoals je bent. Heel je hart, al je pijn is bij Hem bekend. De Liefde die Hij geeft, de woorden die Hij spreekt. Daarmee is alles klaar wanneer jij komt.”

Het bijwonen van de Vaderhartschool draagt blijvend vrucht (Spreuken 4, 23 en 21,2). Ik merk het ook nu weer op het werk. Mensen worden zonder enige waardering toegewezen aan nieuwe functies, in vakjes gestopt en tegen elkaar opgezet. Op zo’n moment is het goed te weten wie je waarlijk bent!”