GOD GAF RIA EEN TOTAAL NIEUW LEVEN

Ria komt al naar onze kerk van voor het officieel een kerk was. Via Josée en Eugeen kreeg ze contact met de toenmalige gebedsgroep. Ze kon niet meer naar haar eigen kerk omdat ze zeer frequent zware epilepsieaanvallen deed. De gesprekstherapeute die in die tijd met haar werkte, raadde haar sterk aan dinsdag avond naar de groep te komen. Ria heeft nooit precies geweten waarom die vrouw dat aanraadde. Zelf kwam ze in het begin om er thuis eens tussen uit te zijn.

Ze werd naar eigen zeggen altijd erg goed opgevangen, ook als ze een aanval deed.    
Ria, nu 56 jaar, moeder van vier kinderen en oma van 3 kleinkinderen, had een erg moeilijke kinder- en jeugdtijd. Ze kan zich niet herinneren ooit door haar ouders geknuffeld of opgepakt te zijn. Van relatie was er in het gezin niet veel sprake. Ze was de enige dochter tussen 6 broers. Haar vader werd op zesjarige leeftijd zelf wees en groeide op in een pleeggezin waar hij erg hard moest werken en ook geen liefde kreeg. De ouders van Ria hadden het bovendien financieel ook zeer moeilijk. Ria moest het stellen met afgedragen kleding en werd, mede om die reden, altijd uitgelachen en nagekeken. Bovendien werd ze herhaaldelijk seksueel misbruikt tijdens haar jeugd. Haar jonge leven was één en al vernedering en schaamte.

GOD HEEFT RIA GEWILD!

Ze kende totaal geen vreugde en vroeg zich af waarom ze op de wereld was gekomen.
Ongeveer 10 jaar geleden gaf ze haar leven aan Jezus en tijdens die 10 jaar heeft de Heer al heel wat genezing in haar leven gebracht. Vooral de laatste 5 jaren heeft ze God écht leren kennen. Stilaan leerde ze dat ze voor God wél iemand was. Mensen zeiden haar dat ze veranderde en toen haar neuroloog op een dag ook zei dat ze zo veranderd was, kon Ria dat alleen aan God toeschrijven. Twee jaar geleden bad Hugo met haar na de dienst dat ze “ het hoofd van de familie zou zijn en niet de staart “. Heel haar leven al had ze het gevoel dat ze niet écht in de familie opgenomen was. Onlangs zei één van haar schoonzussen nog: “ Wat zouden wij zonder ons Ria doen? “. Ria neemt ook in de familie hoe langer hoe meer taken op zich. Toen vorig jaar de uitnodiging van de Vaderhartschool in Torhout kwam, wou ze erg graag komen. Ze vroeg het aan haar man en die stemde dadelijk toe en maakt het geld over.

METAMORFOSE NA DE VADERHARTSCHOOL

Tijdens de Vaderhartschool in Torhout ontving Ria opnieuw heel wat genezing.
Als je Ria vraagt wat de Vaderhartschool voor haar betekend heeft, vertelt ze het volgende:
“ Ik heb er leren wenen en leren lachen. Het onderwijs maakte heel wat los uit m’n verleden maar bracht ook diepe genezing. De onzichtbare tralies zijn weg uit mijn leven. Ik durf me nu bewegen in de ruimte. Ik ben veel vrijer en blijer en leg gemakkelijker contacten met andere mensen.

ZWARE LAST VAN VERNEDERING VERDWIJNT

Ik werd erg aangesproken door wat Janice bracht over de schaamte van de bloedvloeiende vrouw. Al 12 jaar werd ze vernederd door iedereen, al wat ze aanraakte werd onrein, ze was verstoken van elke vorm van contact. Ze was van alles beroofd, de hele wereld was tegen haar. Tot ze op die dag Jezus aanraakte en Hij haar een nieuwe start gaf…Ik herkende mezelf erg goed in haar verhaal. Na de soaking begonnen de tranen te vloeien, tranen die ik jarenlang niet geweend had. De zware last van jarenlange vernedering is van me afgenomen. Ook het schuldgevoel tegenover mijn eigen kinderen is weg. Schuldgevoel omdat ik hen zelf te weinig liefde gaf toen ze klein waren.

EN ZE BEGON TE SCHATERLACHEN…

Donderdag avond voor de dienst voelde ik eerst een glimlach rond m’n mond. Even daarna begon ik het uit te proesten…iets wat ik helemaal niet kende. Ook die nacht kon ik niet stoppen met lachen. Dat lachen duurt voort tot op heden telkens ik een komische situatie meemaak en soms ook zonder aanleiding. Op de laatste dag kwam een vrouw uit Zwitserland me zegenen en wreef daarbij over m’n rug. Dit kon ik al jaren totaal niet verdragen maar nu gaf het me een warm, heerlijk gevoel. Ik mag nu zelf ervaren hoe belangrijk iemand omarmen is en geniet er voor ’t eerst in m’n leven van! “
Toen ze 50 werd, sprak Ria uit dat haar beste jaren nu zouden komen. De tekst van Psalm 103 vers 5 houdt ze daarbij steeds voor ogen: “ zodat uw jeugd wordt vernieuwd als die van een arend “. Dit gebeurt ook daadwerkelijk in haar leven. 
Voor wie Ria kent, betekende de school een zichtbare metamorfose. Ze voelt zich rustiger en gelukkiger dan ooit…Mensen die dat zien, spreken haar dan ook aan en stellen er vragen over…
De woestijn ging bloeien als een roos…en God blijft verder werken in haar leven!
Onlangs moest haar man een betaling regelen voor hun zoon en vroeg hij of hij het geld voor de volgende Vaderhartschool al moest overmaken…Ria wil immers erg graag terug mee…