Tamara vertelde ons volgend getuigenis:
“Op een dinsdagavond waren Rita en ik onderweg naar de samenkomst in de Kram. Ik had daarvoor bij Rita gegeten en daarbij een aperitiefje en wat wijn gedronken. In Werchter zijn ze aan de weg aan het werken en mag je dus maar 50 per uur rijden. Aangezien ik druk aan het praten was met Rita lette ik niet op mijn snelheid.

Iets verder werden we tegengehouden door de politie. Ik kreeg het een beetje warm want ik besefte dat ik gedronken had, te snel reed en daar bovenop mijn rijbewijs niet bij had.

Ik deed mijn raam naar beneden en de agent merkte op dat ik te snel reed. Hij vroeg de papieren van de wagen. Nu was ik die avond met mama’s auto op stap en ik wist niet waar zij haar papieren bewaarde. Ik zei tegen de agent: “dit is de auto van mijn mama”. Waarop de agent antwoordde: Oh, rijdt die sneller dan die van u?”. Ik zei dat ik de papieren niet wist liggen en na een zoektocht van een paar minuten besefte ik dat ze niet in de auto lagen. “O.K., maar je weet wel waar je rijbewijs is, toch?” zei de agent. Waarop ik moest bekennen dat het thuis lag … Mijn identiteitskaart had ik wel bij, dus gaf ik die.

Rita en ik zaten met een klein hartje te wachten in de auto. Er hingen een paar boetes boven mijn hoofd. Bovendien moest ik blazen maar gelukkig was die test negatief. Ik som even op: te snel gereden, papieren van de auto niet bij, rijbewijs niet bij… De agent kwam terug bij de wagen, gaf mijn identiteitskaart terug en zei: “Let in het vervolg op je snelheid en ik wens jullie nog een prettige avond.” Halleluja, prijs de Heer!!! Nu weet ik wat God bedoeld in Spreuken 2 met “wees niet bevreesd voor plotselinge schrik”… Dank U Vader!!!