Fietsen doe je alleen

Wat een absurde uitspraak. Er zijn fietsvakanties, fietsclubs, amateur renners zoeken elkaar op om in kleine of grote groepen te toeren, hele families gaan zondag samen fietsen. Het lijkt echt wel op christen zijn. Hier zeg je toch ook niet: ”christen zijn doe je alleen”. Heel het Nieuwe Testament staat vol over samenkomen, samen bidden, samen dingen doen en zelfs samen leven. 

Maar toch ... fietsen doe je alleen.
Je leert alleen je evenwicht te houden. Als kind krijg je natuurlijk hulp van ouders of ervaren mensen maar je bent het zelf die je tweede voet van de grond haalt om het avontuur te beginnen. 

Zo is het ook met het christen zijn.
De Bijbel leert ons dat we onderwijs nodig hebben, dat we elkaar nodig hebben, dat we elkaar lief moeten hebben. Maar als het om jouw relatie met God gaat, maak jij de keuze, sta jij op de beloften, leer jij God te begrijpen en zet jij stappen.
Zolang iemand in je buurt een middelaar moet zijn, heb je er nog geen idee van hoeveel Vader van je houdt. Aan dat besef en die relatie kan je werken ...

Fietsen doe je alleen maar het is erg fijn met al die andere fietsers om je heen! 

Veel zegen!

Hugo