HET VERHAAL VAN ELA

Ela kwam voor ’t eerst met ons in contact op de alternatieve beurs in de Brabanthallen op 4 maart 2007

EEN HOOP ELLENDE
De vorige 15 jaar kwam ze elk jaar op spoed terecht ten gevolge van één of ander zwaar ongeluk. Ze lag heel wat weken in het ziekenhuis en zo lang ze zich kan herinneren was ze depressief. Ze had zoveel pech dat ze het bijna niet meer durfde te vertellen…niemand kon het nog geloven. Er was maar één vraag die haar telkens opnieuw bezig hield: “ Waarom gebeurt dit allemaal? Waarom word ik gestraft? “. Met die vraag voor ogen ging ze op zoek en kwam langs heel wat huisjes: Shiatsu, kaartleggen, healing, engelenhealing, allerlei genezers en gebedsgroepen maar bij geen van allen vond ze baat.

NIET IK HEB HEM MAAR HIJ HEEFT MIJ GEVONDEN
Vorig jaar rond deze tijd was ze in Hasselt aan het winkelen. Ze stond daar in een winkel “ alles aan 1 € “. Plots stond ze met haar neus ( echt letterlijk ) voor noveenkaarsen met tekeningen van Padre Pio ( waar ze in die tijd fel mee bezig was ), Maria en een noveenkaars met het gezicht van Jezus erop. Dat gezicht van Jezus deed haar als aan de grond genageld staan, zeker 20 seconden lang.  Het zweet brak haar uit, hoewel ze niet wist waarom.
Toen ze daarna in haar auto stapte, begon ze te wenen tot ze thuis kwam. En nog steeds wist ze niet waarom. Vier maanden later stond ze aan de stand van de Gods Ambassade op de alternatieve beurs.

MIJN AVONTUUR MET GOD WAS BEGONNEN
Ze wist onmiddellijk dat wij iets met geloof moesten te maken hebben. Omdat ze ervan overtuigd was dat God haar continu gestraft had met al die ongelukken die haar telkens overkomen waren, stapte ze op onze stand af. Ze had een gesprek met Danny en werd erg aangetrokken door de liefde en de warmte die van haar uitging. Ze ging dan ook luisteren naar Danny’s getuigenis en ontmoette daar ook Hugo.
Omdat Ela zich had opgegeven als geïnteresseerde, kreeg ze een uitnodiging voor de Herstelconferentie in Retie op 21 en 22 april. Ze schreef zich in maar ter plekke had ze enkel het gevoel dat ze volledig verkeerd terecht gekomen was. Inger, Danny en Josée namen uitgebreid de tijd om met haar te spreken en op dat weekend gaf Ela haar leven aan Jezus. Haar volgende “ ervaring “ met christenen was de “One-in-Christ “ conferentie eind mei in Vaalbeek. Daar kwam ze te weten dat reïncarnatie helmaal niet Bijbels was…dit terwijl zij altijd gedacht had dat haar volgende leven ongetwijfeld beter zou zijn. Als dit het enige leven was dat ze kreeg…Opnieuw kon ze er gelukkig met heel wat mensen over spreken en bleef ze getrokken door het geluk dat ze in de mensen rondom zich zag en de liefde en de aanvaarding die ze van hen ontving.

EEN NIEUWE FAMILIE
Danny bemoedigde haar om naar de gemeente te komen en sedert die tijd komt ze trouw. De leegte in haar leven is sterk verminderd omdat ze nu een nieuwe familie heeft gevonden. Het gevoel van eenzaamheid is ook veel minder groot. Ze heeft de Bijbel, die vroeger voor haar een akelig boek was, leren kennen en leest er nu dagelijks in. Als ze het moeilijk heeft, ontvangt ze hierdoor telkens opnieuw innerlijke rust en hoop. Ze heeft God leren kennen als een Papa die haar graag ziet en wil genezen…een heel ander beeld dan ze voorheen had. Ze komt erg graag naar de kerk omdat ze er steeds bemoedigd wordt en heel veel leert. En hoewel ze eigenlijk vooral innerlijk herstel wil, heeft God haar gaandeweg al heel wat lichamelijk herstel gegeven, zelfs zonder dat ze het vroeg…

SPONTANE LICHAMELIJKE GENEZING
We laten haar een paar van die genezingen zelf vertellen:

Eerste genezing: halswervels
Eén november vorig jaar ben ik met mijn paard over kop gegaan.
Ik kwam daarbij met m’n gezicht op de grond terecht. Veel bloed liep over mijn gezicht maar ik wist niet wat er aan de hand was.  Ik stond op, voelde weinig pijn en probeerde mijn paard  te helpen dat ook volledig kreupel was.  Een uurtje later kwam ik op spoed terecht. Daar bleken twee halswervels gebroken te zijn (processus spinosus van C5 en C6), m’n neus was verbrijzeld en mijn linker gezichtshelft door prikkeldraad open gescheurd. Vijftien jaar geleden had ik halswervel C6 al eens gebroken gehad maar toen was het veel erger. De dokters hadden gezegd dat het maar 2 mm gescheeld had of ik was lam geweest voor m’n ganse leven. Nu viel het dus nog mee…
Na twee maanden was de pijn zo goed als weg maar ik had last van zeer lage bloeddruk 9/5, veel hoofdpijn, duizeligheid, wazig zicht en misselijkheid.  De huisdokter legde de link verkeerd en gaf me gewoon medicatie tegen lage bloeddruk maar alles werd maar erger. 
Ik zocht hulp bij de osteopaat die constateerde dat alles een gevolg was van het accident. Ik had niet genoeg bloedtoevoer naar mijn hersenen daar er blokkades waren ter hoogte van de breuken. Tot einde mei ging ik uit pure ellende om de 2 weken naar hem omdat steeds weer dezelfde symptomen opdaagden. Het was omstreeks die tijd dat ik de kerk leerde kennen. De osteopaat zei me bij het einde van m’n sessies dat ik elke maand zou moeten terugkomen omdat ik bij de minste inspanning weer blokkades opliep. Hij verzekerde me dat ik daar nog lange tijd zou mee te kampen hebben. Ik ben echter nooit meer terug geweest. Enkele maanden later constateerde ik tot mijn eigen verbazing dat ik totaal geen last meer had van mijn nek! Ik kan hem zonder enig probleem van links naar rechts draaien tot op heden. Geen hoofdpijn meer, geen misselijkheid meer, geen stijf gevoel meer in mijn nek, geen knakkend geluid meer in mijn halswervels en geen lage bloeddruk meer…

Tweede genezing:  versleten knieën sinds zeker 15 jaar
Wanneer die genezing gebeurd is, weet ik echt niet…  Enkele weken geleden zag ik het weer allemaal niet zo goed zitten.  Ik knielde op de grond en begon heel lang te bidden. Toen ik gedaan had, besefte ik pas dat ik heel lang zo geknield gezeten had. Ik dacht: “ oh jé, hoe ga ik nu recht komen?  Ten eerste was het voor mij al onmogelijk om zo lang geknield te zitten zonder pijn en ten tweede zou ik mij serieus recht moeten worstelen om terug te kunnen staan. Normaal duurde de pijn dan nog een hele tijd vooraleer ik terug goed kon lopen. Tot mijn stomme verbazing had ik helemaal geen last om recht te komen en helemaal geen pijn…
Op het werk moet ik ook dikwijls knielen en tot op heden heb ik daar totaal geen last meer van. Ik kniel zonder pijn en kan zonder enig probleem terug rechtstaan.

Derde genezing: pijnlijke knie  
Vier weken geleden kreeg ik bij het hooi binnen halen een zware hooibal tegen mijn knie aan gegooid.  Zeven jaar geleden is mijn knie gebroken geweest en waren mijn gewrichtsbanden volledig afgescheurd. Omdat mijn gewrichtsbanden over zijn, plooide mijn knie volledig naar achter door en dat deed immens veel pijn. 
De volgende dag kwam ik naar de dienst met veel pijn in m’n knie.  Toen ik die avond thuis kwam, besefte ik plots dat  de pijn volledig verdwenen was.

Het gekke aan deze genezingen is dat ik voor al die dingen geen genezing had gevraagd omdat mijn volledige aandacht steeds naar mijn depressies ging die ik van kinds af aan heb. Ik begin meer en meer de indruk te krijgen dat God het allemaal liefst zelf in handen neemt en zelf beslist wat en hoe en wanneer.  Door deze gebeurtenissen heb ik geleerd mijn hele geloof en vertrouwen op Hem te zetten en me volledig afhankelijk te stellen van hem, wat er ook gebeurt. Ik merk dat loslaten erg belangrijk maar niet altijd gemakkelijk is! Het is echter precies zoals James Jordan zei:  “ Maak je geen zorgen, Onze Papa zorgt voor jou. ”

GENEZING VAN HAAR HOND SANDY
Sandy is een oude bouvier die ik 6 jaar geleden uit het dierenasiel heb gehaald. Hij leed toen al aan constant urine- verlies. Sinds 6 jaar geef ik hem elke dag het medicament “Propaline”. Hierdoor zijn de kringsluitspieren meer onder controle en druppelt hij niet meer.
Sandy is ook een hernia patiënt en heeft reeds 2 herseninfarcten achter de rug.  Als hij ligt, heeft hij het heel moeilijk om recht te komen. Ook hiervoor krijgt hij medicatie.
Twee weken geleden waren Michel en Imelda in Limburg en brachten mij een bezoekje. Dit bezoekje heeft een mooie genezing bij mijn hond tot gevolg gehad. Ik had reeds 20 uur geen Propaline meer gegeven aan Sandy. Normaal vergeet ik het nooit te geven maar nu was dat wel gebeurd. Als ik z’n medicatie langer dan 12 uur niet gegeven had, verloor hij normaal continu urine. Als hij sliep, werd hij kletsnat van zijn eigen urine.
Michel kwam op het lumineuze idee voor mijn dieren te bidden en specifiek voor mijn hond Sandy. Hij vertelde me achteraf dat hij zo’n stroom van Gods liefde voelde voor Sandy…hij had het in de auto meteen aan Imelda verteld…
Sinds dat moment is Sandy vrij van enig medicament… en hij heeft GEEN urineverlies meer en kan gemakkelijker recht komen wanneer hij gelegen heeft!
Ik vind het zo geweldig dat onze hemelse Vader ook genezingen aan dieren schenkt. Dieren en hun leed liggen me erg nauw aan het hart en ik vind het fantastisch dat God ook hen wil genezen!

De laatste maanden is er voor mij dus een hele nieuwe wereld open gegaan. Jezus is niet alleen mijn voorbeeld en koning geworden, Hij is mijn held! Ik blijf m’n ogen op Hem richten, al heb ik het soms nog moeilijk…Soms denk ik:
“ Waar ben je nu toch mee bezig? “…Ik weet echter ondertussen al dat die stem niet van God komt maar van iemand die me wil weerhouden van “ leven en overvloed “. En dat laat ik niet meer gebeuren!