Maria werd twee en een half jaar geleden geconfronteerd met de diagnose van borstkanker. Een erg zware confrontatie… Ze was onzeker over de toekomst en vond het vooral moeilijk deze diagnose mee te delen aan haar twee dochters die toen 17 en 20 jaar waren. Er werd een operatie gepland.

Een paar dagen daarvoor ging ze op bezoek bij Vic en Mia. Die vroegen of ze voor haar mochten bidden en stelden haar voor haar leven aan Jezus te geven. Maria was voor dit hele gebeuren al een paar keer in onze kerk geweest en hoorde heel wat vertellen over een levende relatie met Jezus via Vic en Mia.
Die avond gaf Maria bewust haar leven aan Jezus en baden Vic en Mia voor haar. Ook in onze kerk werd er voor haar gebeden. Een paar dagen later onderging ze een mastectomie ( borstamputatie ) met okselklierevidement ( verwijdering van de okselklieren ). De operatie verliep voorspoedig. Het anatomopathologisch  ( celonderzoek van de verwijderde weefsels ) resultaat bleek erg goed uit te vallen. De tumor was volledig verwijderd en geen enkele klier was aangetast! Dit was een hele opluchting voor Maria want nu moest ze enkel nog bestraald worden en hoefde ze geen chemotherapie te ondergaan.

Maria begon in de tijd na haar operatie een danklijst op te schrijven. “ Vergeet niet één van uw zegeningen “ leert David ons in psalm 103. En dat deed Maria dan ook op die manier! Dankbaarheid is één van de belangrijkste dingen die ze aan de hele periode heeft overgehouden. Dankbaarheid voor het goede resultaat, dat ze geen chemo moest krijgen, voor elk gebed, elke kaart, bezoek of bemoediging, voor elk geschenk en alle hulp, dankbaarheid omdat ze Jezus beter mocht leren kennen en voor nog zoveel meer. In april 2004 onderging ze ten slotte een borstreconstructie die ze echt een chirurgisch wonder noemt... Weer een enorm dankpunt voor Maria.  Zelf houdt ze aan de hele periode enkel positieve gevoelens over. Het grootste voordeel van het hele proces is voor haar dat ze nu veel geruster en vol vertrouwen op God in het leven staat. Ze is er zich wel van bewust dat ze hier moet blijven aan werken. De gewone drukte en stress van het leven probeert hier immers telkens weer mee aan de haal te gaan. Maria kent nu de Bron van rust en vrede die alle omstandigheden te boven gaat!