Op een vrijdagnamiddag was Iana, net drie geworden,  bij haar oma en opa, Danny en Hugo.
Danny was naar boven gegaan om nog iets op de computer te doen. Iana was Danny achterna gekomen. Danny sloot de computer af en beloofde haar kleindochter dat ze beneden samen zouden gaan puzzelen.

Iana was daar erg enthousiast over. Ze stond bovenaan de trap en Danny volgde haar. Toen ze op de derde trap was, ging ze onderuit. Ze ging als een plank vooruit, kwam op haar aangezicht neer, ging opnieuw over kop en kwam opnieuw op haar hoofdje terecht. Beneden aan de trap kwam ze op haar buik terecht. Danny was volslagen hulpeloos! Haar hart stond als het ware even stil en ze kon maar één ding denken: Iana moet nu opstaan en gaan wenen! Gelukkig deed ze dat ook. Danny pakte haar op, liep naar de zetel, riep naar Hugo om een ijscompres en bad al bevend een schietgebed. Er kwamen meteen twee grote builen op Iana’s hoofd. Danny belde haar huisarts maar die was onderweg en maakte een afspraak om hen om 16.00 uur bij hem thuis te zien. Danny belde dan naar het team en bad aan de telefoon kort met Ann. Kort daarna werd Iana rustiger en kon Danny haar wat afleiden met een boekje. Ze vertrokken naar de dokter en toen ze daar toekwamen waren de builen al bijna verdwenen. De dokter onderzocht Iana grondig en kon – dank U Jezus – niks vinden…Toen haar papa haar zaterdag bij oma en opa kwam halen, vertelde Iana dat het heel leuk was geweest bij oma en opa!