De bedreigde soort

Al sinds ik klein was, werden er via verschillende kanalen berichten gestuurd over bedreigde soorten. Of het nu om de panda draaide of om één of andere inheemse vogel, de mensheid werd er altijd opnieuw op gewezen dat we erg ons best moesten doen om ervoor te zorgen dat bepaalde soorten niet zouden verdwijnen. Dat soort waarschuwingen duren voort tot op heden en worden steeds indringender.

Het valt me op dat er één enorm bedreigde soort is, waar men zich amper rekenschap van geeft: Homo Sapiens, de mens.
Ik ben ervan overtuigd dat als deze terug in zijn normale habitat “losgelaten” zou worden, er heel wat andere bedreigde soorten terug verzekerd zouden zijn van hun toekomst.

De grootste vijand van de mens is niet één of andere soort, maar ziekte, slechte verdeling van goederen en het niet in staat zijn om zijn autoriteit op deze wereld op een goede manier te benutten.
Het begon allemaal in de hof van Eden toen de mens besloot naar de slang te luisteren en daar zijn relatie met God wou voor opofferen. Van toen af denderde het bergaf en kwamen er meer en meer bedreigingen op de mens af.

Eén van de grote miskende bedreigingen voor de mensheid van vandaag is het gebrek aan hoop. Als mensen hun gezondheid wordt afgenomen is dit dikwijls een stimulans om het gevecht met die ziekte aan te gaan. Als een mens zijn hoop verliest wordt de situatie hopeloos, hoewel Vader ook hier nog steeds een oplossing klaar heeft.
De duisternis is een enorme “hopeloosheid campagne” aan het voeren. Wereldsystemen waar hele bevolkingsgroepen hun hoop op stelden zijn in elkaar gestort, alle zekerheden worden ondermijnd en hoe gesofisticeerder de wetenschap ook wordt om ziekte te bestrijden, er komen altijd nieuwe ziektes en steeds meer resistentie tegen bestaande medicaties…

Toch had onze Schepper van in het begin een antwoord op de tendens tot hopeloosheid. Toen de mens ervoor gekozen had zijn eigen weg te gaan, ging God naar hem op zoek en vroeg: “Adam, waar ben je?” (Gen. 3:9). Ook vandaag is Hij nog steeds op zoek naar de mensen die hun relatie met Hem verloren hebben…

Als je naar het woordje hoop kijkt in het oude en het nieuwe testament betekent het ook verwachting. Dat maakt dat we kunnen verwachten dat elke belofte wordt vervuld.

• In Efeze 1:4 lezen we dat Hij je heeft uitgekozen vóór de grondlegging van de wereld.
• In Johannes 12:47 zegt Jezus dat Hij niet gekomen is om te oordelen maar om te redden.
• In Johannes 10:10 zegt Hij dat Hij gekomen is opdat wij leven en overvloed zouden hebben.
• Voor ziekte heeft Hij een oplossing: 1 Petrus 2:24, Mattheus 8:17, Jesaja 53:5
• Voor ieder die vermoeid en belast is biedt Hij rust: Mattheus 11:28
• Hij zal in al jouw behoeften naar Zijn rijkdom heerlijk voorzien in Christus Jezus: Filip. 4:19!

Dit zijn allemaal fundamenten die passen bij het verlossingsplan van Jezus.

Jezus beloofde Zijn discipelen dat Hij zou opstaan uit de dood en Hij hield woord. Dat hebben we net met Pasen gevierd en nu zien we uit naar de viering van een andere levensveranderende belofte: Pinksteren. Jezus gaf ons toen de H. Geest die van dat moment af tot op vandaag en voor eeuwig voor ieder mens een Coach, Trooster en Helper zou zijn die Hem zou vervangen. De discipelen moesten wachten op Hem en dat is niet passief bedoeld! Het gaat om uitzien naar het beste dat nog komt. Wat er in ons leven ook gebeurd is, het beste komt nog! Vader heeft een duidelijk plan om de Homo Sapiens te redden van de ondergang!

Veel zegen,
Hugo