Op zaterdag 3 november hadden we weer genezingsschool in België. Een 30-tal mensen kwamen die dag luisteren naar “genezing ontvangen en vasthouden” en “een inleiding tot innerlijke genezing” waarin hoop en leven werd gebracht voor iedereen die te kampen heeft met lichamelijke of psychische kwalen.
Onze God is een Verlosser en er is geen God buiten Hem. Er is geen leven buiten Hem, Hij gaf ons het leven en Hij is de Enige die onze levens grondig kan vernieuwen en genezen.
Met veel enthousiasme werden de lessen gegeven en heel wat mensen kregen nieuwe hoop voor zichzelf, voor hun geliefden en de mensen die ze helpen.
Toen de middag afgelopen was, zag Ann op haar gsm dat haar zus in het begin van de namiddag een bericht had gestuurd met de vraag of Ann haar even kon bellen.
Het was ondertussen 16.30 uur dus Ann belde haar meteen op. Ze kreeg haar zus aan de lijn die maar flauw klonk en haar vertelde dat ze heel ziek in bed lag. Ze was al de hele nacht en dag heel misselijk, had hevige maagpijn en zware diarree. Ze kon amper iets drinken en helemaal niets eten. Ze voelde zich zo flauw dat ze amper op haar benen kon staan en wegdraaide als ze uit bed kwam. Zelf dacht ze aan een Salmonella infectie omdat ze zich zo ziek voelde. (Susi is zelf verpleegkundige)
Op 5 november zou de mama van Ann 85 jaar worden. Dat zou met de hele familie gevierd worden op zondag 4 november bij Susi, de zus van Ann. Anns zus belde dus vooral om te laten weten dat het feest niet bij haar thuis kon doorgaan omdat ze zo ziek was. Het zou verplaatst worden naar het huis van mama en papa. Anns vader had al drank en hapjes meegekregen en de traiteur was verwittigd dat hij moest leveren op een ander adres.
Natuurlijk zag Ann het helemaal niet zitten dat haar zus niet op het feest zou zijn, dus bad ze meteen met haar zus, gebood ze de misselijkheid, de pijn en de diarree om te verdwijnen en zegende ze haar met gezondheid en eetlust. Ze gaf haar snel ook nog wat advies rond medicatie en voeding…en dan moest haar zus terug naar bed want ze draaide weg.
Toen ze de telefoon neergelegd had, vertelde Ann aan Nadine was er gebeurd was. Ze baden nog samen en zeiden ook tegen God dat ze erop vertrouwden dat Hij voor hun familie ging zorgen, ook omdat zij die dag voor Zijn familie hadden gezorgd.
Die avond stuurde Ann nog een berichtje naar haar zus om te horen hoe het was. Ze had iets genomen tegen de misselijkheid en had met moeite een beetje gedronken maar voelde zich nog altijd erbarmelijk. Ann beloofde dat ze voor haar zouden blijven bidden en kreeg een bedankje terug…haar zus hoopte echt dat ze de volgende dag genezen zou zijn.
Zondag na de samenkomst zag Ann op haar gsm een berichtje van haar zus waarin stond dat ze veel beter was…Ann en Nadine reden naar Anns ouders en de eerste die ze daar zagen was haar zus…helemaal terug op de been! Ze zei nog eens dat ze zich nog nooit zo ziek had gevoeld als de dag daarvoor maar ze kon de hele namiddag bij de familie zijn en voorzichtig terug genieten van wat lekker eten…zelfs van de verjaardagstaart van oma! Dank U Vader voor Uw ingrijpen en dank U dat U voor onze familie zorgt!
