Op het einde van deel 1 van de genezingsschool wordt er uitgebreid uitgelegd en gedemonstreerd hoe je jezelf de handen kan opleggen en kan bidden voor genezing.

Na deze uiteenzetting worden de deelnemers aan de school uitgenodigd zichzelf de handen op te leggen voor een specifieke kwaal. Na de laatste school kregen we van één van onze deelneemsters deze getuigenis (anoniem omwille van de aard van de aandoening).

We laten haar zelf aan het woord:

“Na de geboorte van ons jongste kind kreeg ik last van vaginale spataders. Meestal had ik daar geen last van, behalve tijdens de eerste drie dagen dat ik menstrueer. Dan had ik steeds vreselijke last. Zolang ik kon zitten was er geen probleem, maar langer dan 10 minuten staan was dan echt heel moeilijk. Ik kreeg steeds een drukkende pijn. Wandelen ging helemaal niet zonder af en toe halt te houden wegens de pijn en het ongemak. Geen leven en overvloed dus!

Aan het einde van genezingsschool deel 1, toen we werden uitgenodigd om voor onszelf te bidden, heb ik tegen die spataders gebeden. De dag erna was de derde dag van mijn menstruatiecyclus. We zijn die middag 1,5 uur(!!!!) gaan wandelen. Toen ik daarna in de douche stond, besefte ik ineens dat ik NIETS gevoeld had, geen last, geen pijn, geen ongemak. Prijs de Heer!!! Ik ben echt heel blij!!!”