Ergens begin januari 2004 kreeg Rita een huiduitslag. Ze vroeg zich af of het eczeem of een allergie kon zijn en probeerde zelf wat zalfjes uit. Het werd echter steeds erger en ging bovendien gepaard met verschrikkelijke jeuk. Toen ze haar huisarts raadpleegde stond haar hele rug, buik en armen vol uitslag. De dokter ging ervan uit dat het een allergische reactie was op een product dat ze gebruikte.
Hij schreef anti-allergische medicatie en een cortisonezalf voor. Hij raadde Rita ook aan eens na te gaan op welk product ze nu zo reageerde.
Rita ging ijverig op zoek naar de schuldige: was het haar wasmiddel, de verzachter, een schoonmaakmiddel of een creme die ze gebruikte? Wat ze ook probeerde te veranderen, het leverde allemaal niets op. Met de medicatie die ze nam verbeterde de uitslag wel iets maar ze smeerde ondertussen cortisonezalf zoals een bodymelk. Ze realiseerde zich dat dit niet kon blijven duren. Haar huisarts schreef haar bij de volgende raadpleging een nieuwe doos medicatie voor. Als de uitslag niet zou verdwenen zijn na deze doos, raadde hij haar aan uitgebreide allergietesten te laten doen op haar rug. Rita had dit vroeger al eens laten doen en er waren toen wel een paar dingen uitgekomen maar ze zag er verschrikkelijk tegen op deze testen opnieuw te ondergaan.
Ondertussen sliep ze heel slecht van de jeuk en deed ze ook tijdens de inname van de medicatie nieuwe opstoten. Rita werd uitgenodigd voor de genezingsgroep van onze kerk en vond zelf dat ze daar heel wat aan had. Op een zondag na de dienst, ergens eind maart, kwam Rita thuis tot de vaststelling dat haar menselijke kennis in dit probleem totaal gefaald had. De kennis van de dokter faalde ook tot op zeker niveau. Vertrouwen op menselijke kennis had haar dus niet veel verder gebracht. Bovendien wist ze dat Gods woord haar leerde dat God haar kon en wou genezen. Ze vroeg zich af waarom ze dit nu niet kon aannemen. Die maandag tijdens de genezingsgroep sprak ze, in de aanwezigheid van de anderen, luidop uit “ Vader, wat de oorzaak ook is, voor U maakt het niet uit, U kan en wil mij genezen en ik neem dat nu aan “.
Op twee dagen tijd was alle jeuk volledig verdwenen en kwamen er geen nieuwe letsels meer bij. Rita kon haar eigen ogen bijna niet geloven. De volgende zondag na de dienst kwam Rita naar voor en vertelde het aan de ganse gemeente. Ondertussen zijn alle letsels volkomen verdwenen en heeft Rita opnieuw de perzikenhuid van vroeger!
