Greet is al jaren een goede vriendin van Nathalie die bij ons naar de kerk komt.

Greet was altijd een heel sterke vrouw: ze leefde erg gezond, klom in bomen, versleepte treinbils als het moest…een ijzersterke vrouw dus… De bevalling van haar jongste, een zoon, was erg zwaar. Tijdens de zwangerschap had ze al last van een bekkeninstabiliteit. Ook na de bevalling bleef ze af en toe last hebben van haar rug, maar daar bleef het bij. Tot ze, nu ongeveer 10 jaar geleden, plots helemaal niet meer uit de voeten kon. Haar rug zat plots volkomen vast. Ze werd uitgebreid onderzocht en er volgden heel wat kinebeurten…allemaal zonder resultaat.

Greet kon plots niks meer. De geringste inspanning kostte ontzettend veel moeite. Ze kon maximaal 20 minuten na elkaar iets doen. Eén been kon ze niet meer plooien, dat sleepte ze steeds achter zich aan, alsof het verlamd was. En ze had altijd pijn…veel pijn, maar die verbeet ze. Een rugoperatie werd overwogen maar niemand kon haar garanderen dat dit iets zou opbrengen, mogelijk integendeel…geen operatie dus!

Tevoren was Greet ook sociaal een erg actieve vrouw. Door haar aandoening kon ze werkelijk niets meer en vereenzaamde ze volkomen. Ze kon zich niet meer zelf wassen en had een poetsvrouw nodig.

Haar hele huis werd aangepast aan haar handicap. Alles beneden, geen drempels, wandelstokken, een rolstoel die overal vlot kon rondrijden, een aangepaste, in de hoogte verstelbare keuken…Ook het leven van haar hele gezin was aangepast aan haar ziekte. Ze kwam bijna niet meer buiten, laat staan dat ze eens op vakantie zou gaan. Van de zitbal in het ligbed, van het ligbed in de rolstoel…dat was haar leven…

Af en toe ging Nathalie bij Greet op bezoek. Ze belde dan aan en ging terug in de auto zitten omdat ze wist dat het Greet 20 minuten zou kosten om bij de voordeur te geraken. Ze vertelde haar ook van Jezus en de kerk. Greet geloofde dat allemaal wel, maar wou er toch niet direct iets mee doen.

Nathalie volgde bij ons alle delen van de genezingsschool. Tijdens het derde deel is er een sessie waar we concrete casussen bespreken en mensen laten bidden voor mensen. Eén van de casussen betreft het bidden voor iemand op afstand: hoe bid je voor een zieke op afstand zonder dat je met hem of haar contact hebt. Meteen gingen Nathalie’s gedachten naar Greet: als ze voor iemand op afstand zou willen bidden, dan was het wel voor haar. En dat deed ze ook. Tegelijkertijd stopte ze Greet in de gebedsdoos in onze kerk. Zo werd er een maand voor haar gebeden met de ganse kerk. Ze had dit ook aan Greet verteld.

Onlangs was Greet jarig. Nathalie besloot bij haar op bezoek te gaan. Bij Greets huis aangekomen, belde ze aan en ging ze, zoals gewoonlijk, terug naar haar auto om te wachten tot Greet zou komen opendoen. Greet opende echter onmiddellijk de deur. Nathalie, erg verbaasd, dacht dat ze toevallig bij de deur was toen zij aanbelde. Greet ontkende dat en vertelde heel eenvoudig dat ze genezen was. Nathalie was stomverbaasd. Genezen, hoezo, wat is er dan gebeurd? Ongeveer een maand ervoor was Greet ’s nachts opgestaan en plots had ze het gevoel dat er een riem met zandzakken van haar afviel. Van dat moment af kon ze opnieuw alles bewegen en doen.

Greet en Nathalie gingen die dag samen op stap en Greet klom in de boom om kersen te plukken…Nathalie zat een hele dag met open mond naar Greet te staren…zo’n spectaculaire ommekeer…zo’n genezing…en dit na 10 jaar!

Haar artsen zijn stomverbaasd en hebben geen verklaring. Greet rijdt nu tweemaal per week op de fiets van Herent naar de Naamsestraat in Leuven om een uur kine te volgen om haar spieren, die ze jaren niet meer kon gebruiken, terug aan te sterken. Haar man heeft een nieuwe vrouw gekregen, haar dochter en zoon een nieuwe mama…van een wonder gesproken…