Ann en Ludwina hebben thuis een kanarie. Op een bepaald moment was zijn pootje erg rood. Dagelijks baden Ann en Ludwina voor herstel van dat pootje. Ann had al herhaaldelijk aangedrongen om naar de dierenarts te gaan maar Ludwina vond dit niet nodig. Ze zei tegen Ann dat God almachtig was en ook dieren genas en samen bleven ze ervoor bidden.

Na zes weken gebed steunde het vogeltje niet meer op z’n pootje, soms viel hij zelfs om. Toen merkte Ludwina dat het ringetje rond dat pootje te hard gespannen stond en verwijderd moest worden. Uiteindelijk gingen ze dus toch naar de dierenarts. Die verwijderde het ringetje en zei dat ze eigenlijk te laat gekomen waren. Je kon immers op het pootje een zwarte plek zien. Dit was volgens de dierenarts necrose (afgestorven weefsel ) en hij zei dat de kans reëel was dat het pootje eraf zou vallen. Ludwina was daar helemaal ondersteboven van omdat zij het bezoek aan de dierenarts zo lang had uitgesteld. Ondanks die slechte berichten bleven Ann en Ludwina bidden voor herstel. Na een paar dagen zag het pootje rood en nog een paar dagen later had het een gezonde roze kleur en kon de kanarie er gewoon terug op steunen! En of Ann en Ludwina blij waren!