Osteomyelitis
Alles begon toen Maria 6 jaar oud was. Ze kreeg last van een microbe op het bot (Osteomyelitis) van haar linker bovenbeen, waarvoor ze 6 maanden in het ziekenhuis lag en 5 operaties onderging waarbij men het bot afkrabde. De voorste bovenbeenspier werd daarvoor minstens de helft weggenomen. Er volgde een relatief goed herstel ondanks blijvende aanwezigheid van de microbe.
Verbrijzeld been
In 1988 viel Maria thuis en verbrijzelde daarbij haar knie en onderbeen volledig. De dokters besloten een metalen pin te plaatsen, maar tijdens de operatie zagen ze dat dit onmogelijk was omdat het been zo sterk verbrijzeld was. Dus plaatsten ze een grote metalen plaat met 10 vijzen. Toen was de lijdensweg alles behalve ten einde: eerst een maand gipsgoot, zes maanden krukken en twee jaar kinesist aan huis. Na deze revalidatie kon Maria terug stappen. Alsof dit nog niet genoeg was viel Maria thuis opnieuw over een mat. Dit was 1992. Resultaat: linker bovenbeen verbrijzeld. Een operatie zou haar onherroepelijk in een rolstoel brengen aangezien die microbes dan terug "wakker gemaakt" zouden worden en er flink wat holtes in het bot gevreten waren. Maria's been werd drie maanden in tractie gelegd en opnieuw volgde een lange pijnlijke revalidatie.
Sedert 1992 kon Maria totaal niet meer op haar linkerbeen staan en gebruikte haar been enkel nog als "steunpilaar" bij het stappen zodat ze continu mankte en ook regelmatig rugpijn kreeg omwille van overbelasting van de rugwervels. Ze moest dan ook zware pijnstillers nemen als de pijn te erg werd.
Jezus geneest
Ondertussen leerde Maria Jezus kennen als haar Redder en ook als Genezer. Zo kwam Maria eens op een avond naar de dienst met heel veel pijn en werd er gebeden voor haar rugpijn. De rugpijn verdween en is nooit meer teruggekomen.
Dit was slechts het begin van een wonderlijk herstel door Jezus. Op 7 maart 1999 zei Jezus tijdens een dienst dat Zijn heerlijkheid over Maria was. Plots besefte zij dat ze op haar linkerbeen kon staan en er opnieuw kracht in had. Ongeduldig wachtte ze het einde van de dienst af en spoedde zich naar voor om het nieuws te vertellen. Zij toonde de hele gemeente hoe ze zonder moeite alleen op haar linkerbeen kon staan. Blijkbaar heeft onze God een heel aparte manier van revalideren. Maria kon gedurende 7 jaar niet op haar linkerbeen staan, de spieren in dat been waren totaal atrofisch of om het met haar eigen worden te zeggen: "hingen te bengelen als lege zakjes", en plots, van het ene moment op het andere, kon ze haar been gebruiken alsof er nooit iets mee gebeurd was. Maria was eigenlijk zelf helemaal niet zo bezig met de genezing van haar been want ze vond dat ze van de Heer eigenlijk al genoeg gekregen had ( ze was bij het begin van haar bekering onder andere genezen van een frozen sholder).
