Een tijd terug ging Els op raadpleging bij de huisarts. Ze had al geruime tijd last van hartkloppingen, benauwdheid en pijn in de borstkas, vooral bij inspanningen. Het was zo erg dat ze tijdens het fietsen soms naar adem moest snakken. De reden van deze consultatie was niet enkel voor voornoemde symptomen, maar tijdens het fietsen was ze bijna het bewustzijn verloren.

De dokter leek volgens Els nogal verontrust, praatte over mogelijke hartproblemen en verdere onderzoeken en stuurde haar naar huis met plakkers tegen angor (problemen met zuurstoftoevoer naar het hart). De plakkers maakte haar echter zo ziek dat ze ermee moest stoppen. In  de eerstvolgende dienst liet Els voor haar bidden en liet ze zich zalven tot genezing. De benauwdheid en pijn ging volledig weg. Er kwam ook een diepe rust over haar. De hartkloppingen kwamen steeds minder! Enige tijd later kreeg Els een behaaglijke warmte over haar tijdens de lofprijs, ze ervoer het zelfs als een duidelijke aanraking van God. Na de dienst moedigden enkele mensen haar aan om naar voor te gaan voor gebed, maar ze vond het zelf niet meer nodig: ze geloofde dat ze de genezing ontvangen had. Sindsdien zijn niet enkel alle hartkloppingen verdwenen, maar zoals Els zelf zegt "ben ik vrolijk en kan ik alles terug aan".
Zo zie je maar weer dat God op vele manieren en soms in stukjes werkt: door eigen en andermans gebed, zalving, lofprijs en aanbidding.