Tijdens elke dienst in onze kerk staat er vooraan een “gebedsdoos”. Daarin kan elke aanwezige gebedsintenties steken. Er worden ook gebedsonderwerpen doorgestuurd via de website en ook die komen daarin terecht. Dan wordt er een volledige kalendermaand voor de intenties gebeden. Hieronder weer twee erg bemoedigende getuigenissen.
KRITIEKE TOESTAND KEERT DOOR AANHOUDEND GEBED
Een hele tijd geleden stak Lia een briefje in de gebedsdoos. Ze vroeg gebed voor de vader van een collega van haar dochter. Die man had een levertransplantatie doorgemaakt en was in kritieke toestand. Een jaar lang werd zijn toestand heel ernstig genoemd en wisten ze niet of hij het zou halen. Lia bleef trouw bidden en stak hem elke maand in de gebedsdoos. Na een jaar werd hij veel beter en herstelde zeer voorspoedig. Diezelfde man loopt nu gezond en wel rond en gaat zelfs opnieuw op reis!
COMA WIJKT EN WONDERLIJK SNEL HERSTEL NA GELOVIG GEBED
Op kerstavond werden we gebeld door Sigrid. Luna, het tweejarig dochtertje van goede vrienden van Sigrid en haar man Tom, lag in comateuze toestand op Gasthuisberg.
Diagnose: acute ontsteking van de witte hersencellen en de hersenstam. De oorzaak was onbekend. Ze werd behandeld met hoge dosissen cortisone. Onmiddellijk begonnen we te bidden voor Luna en spraken leven en een voorspoedig herstel over haar uit. We staken haar ook in de gebedsdoos. Op 26 december kregen we bericht dat haar toestand licht verbeterd was. Wat als een paal boven water stond, was dat ze opnieuw zou moeten leren spreken en intensieve kine zou moeten krijgen. Op zondag 28 december stopten de dokters met de cortisone. Maandag 29 december at Luna voor het eerst opnieuw een klein potje Petit Gervais en glimlachte ze voor ’t eerst terug. Dinsdag 30 decmber had ze een topdag: veel glimlachen en 5 potjes Petit Gervais werden verorberd…en Luna wou zelf de lepel vasthouden. Dit ging allemaal nog erg stroef, maar Luna zette dapper door.
De eerste week van januari kregen we het nieuws dat Luna “op een sneltrein zat”. Ze begon terug te praten en te stappen en haalde stilaan al haar “oude trukken” uit de doos. De “oude Luna” kwam weer helemaal terug, tot grote blijdschap van haar ouders! De dokters en de kinesisten vonden haar vorderingen geweldig. Sommigen kwamen speciaal kijken om te zien wat ze al kon!
Het ziet er sterk naar uit dat ze nog alles weet en kent zoals tevoren en er heel wat minder revalidatie nodig zal zijn dan gedacht!
Luna’s mama was tijdens haar ziekte hoogzwanger van nummer twee. Eigenlijk zag ze erg op tegen de bevalling. Ze was moe van al het over en weer geloop en de emoties ten gevolge van Luna’s opname. De bevalling van Luna was bovendien erg uitputtend geweest en haar mama was bang dit opnieuw mee te moeten maken. Sigrid verzekerde haar dat we ook hier voor zouden bidden en dat ze niet bang moest zijn. Woensdag 7 januari om 17.00 uur heeft ze haar man, die aan het werken was, opgebeld. Om 18.50 uur is er een flinke zoon, Mats geboren…we hebben een goede God!!!!
