“Het gebeurde begin augustus aan zee. Jasmijn, m’n dochter, en ik zaten op het strand, de kindjes speelden op 4 à 5 m afstand van ons vooraan in het water.
Plots hoorde ik Bram schreeuwen en ik zag nog net hoe hij door zijn beentjes zakte.

Hij probeerde weer op staan, steunde op zijn linkervoet en toen hij zijn rechterbeen ophief om een stap te zetten, zag ik zijn rechtervoetje letterlijk bengelen aan het onderbeen…hij leek wel compleet ontwricht te zijn en nog slechts met de huid vast te hangen. Toen hij zijn rechtervoet wou neerzetten, floepte het voetje opzij en  schreeuwde hij het opnieuw uit en viel. In twee stappen was ik bij hem en pakte ik hem op. Ik heb onmiddellijk samen met Jasmijn gebeden en herstel, kracht en sterkte uitgesproken over zijn voet en enkelgewricht. We stuurden alle pijn weg in Jezus’ naam. Bram stopte vrijwel dadelijk met huilen. We zetten hem op zijn voeten en zeiden dat hij verder kon gaan spelen. Hij mankte nog even bij de eerste stappen maar daarna was het helemaal terug in orde…dank U Jezus!”