Onlangs hoorden we van Rose-Marie nog een heel fijn getuigenis van flink wat jaren terug. Bart, haar zoon, was toen ongeveer vier jaar oud en hij is er ondertussen 17!

Rose-Marie was toen al zeker twee jaar in behandeling bij de gynaecoloog voor een ontstoken baarmoederhals. Ze had al heel wat antibiotica moeten slikken maar het werd steeds slechter.

Op een bepaalde dag vertelde de gynaecoloog haar dat medicatie nu niet meer kon helpen en dat hij zou moeten opereren. Eerst moest er nog een onderzoek gebeuren om te bepalen hoe diep het precies zat en welk deel hij moest wegnemen.

Rose-Marie was helemaal in paniek. Ze was toen ongeveer een jaar christen en ging nog maar pas naar een gemeente in Wijgmaal. Ze had twee christen vriendinnen en belde één van hen op. Die zei haar dat ze haar testament moest maken omdat ze iemand kende die in dezelfde situatie was geweest en nu al dood was. Haar kind was geplaatst in een instelling en alles was ermee mis gelopen… niet echt bemoedigend dus!

Na die telefoon was ze nog meer overstuur. Toen belde ze haar andere vriendin en die stelde haar gerust. Ze zei tegen Rose-Marie dat ze haar voorganger moest bellen en vragen om met olie gezalfd te worden. Rose-Marie durfde dat helemaal niet dus raadde haar vriendin haar aan met de vrouw van de voorganger te spreken.

Dat deed ze en het voorgangersechtpaar kwam bij haar op bezoek. De voorganger las Jacobus 5 (de ziekenzalving) voor en vroeg haar of ze dit geloofde. Rose-Marie antwoordde bevestigend. Ze geloofde dat God het kon doen maar – zo vertelt ze nu – niet dat Hij het voor haar zou doen! Vervolgens werd ze gezalfd en baden ze samen voor genezing.

Rose-Marie voelde niks speciaals maar die nacht had ze een diepe ervaring van Gods aanwezigheid. Ze heeft toen bijna niet geslapen, moest de hele tijd wenen maar voelde zich eigenlijk erg blij. Ze kon niet in bed blijven liggen maar ging op haar knieën, dankte en zong. Ze kreeg de hele tijd het lied van Elly en Rikkert “Weet je dat je een parel bent, een parel in Gods hand?” in gedachten.

Een hele speciale nacht was dat!

De volgende ochtend kreeg ze een brief van de gynaecoloog in de bus dat ze pas na drie maanden terug zou moeten komen. Daar begreep ze niks van… hij had gezegd dat hij moest opereren en nu moest ze pas over drie maanden terug komen…

Het bijkomende onderzoek bleek volledig normaal te zijn!

Een jaar geleden gebeurde er nog een uitstrijkje en ook toen was alles normaal!

Zo verdween een probleem dat al meer dan twee jaar aansleepte en steeds erger werd volkomen na zalving en gelovig gebed!