We laten Tamara zelf aan het woord:
“Sinds geruime tijd leidt Antonio, mijn man, een huiskring in de omgeving van Houthalen. Er komen christenen uit verschillende kerken heen om extra opgebouwd en bemoedigd te worden. In oktober 2018 kwam de gedachte in ons op om ook in deze kring de gebedsdoos te introduceren. Zo gezegd, zo gedaan ... wij bidden een kalendermaand voor deze doos, dan halen we ze leeg en stoppen ze in de gebedsdoos van onze kerk.
Zo wordt er dus een maand extra voor doorgebeden. Deze doos staat bij ons in de living zodat wij niet vergeten om ze mee te nemen in onze dagelijkse gebeden.
Zaterdag 7 december hadden we mijn familie (mama, tantes, nonkels, neefjes en nichtjes,...) op bezoek. Op een gegeven moment vroeg mijn nicht, Liesbeth, wat die doos op onze kast betekende. Met veel plezier gaven we tekst en uitleg hierover. De volgende vraag kwam al snel .... “Mogen wij ook iets in die doos stoppen?”. “Ja, natuurlijk!”. En opeens was bijna iedereen aan het schrijven...
Mag ik er even bij vermelden dat mijn familie niet bekeerd is ... met sommigen kan zelfs niet over geloof gepraat worden. Wij waren blij verrast hierover! Ik heb zelfs later nog een sms ontvangen of ik iets wou noteren over mijn nicht haar collega en die in de doos wou stoppen. Zij en haar man willen graag kinderen, maar dit lukt niet zo goed. We zijn zeer benieuwd naar wat God hiermee gaat doen. Wij verwachten wonderen!
Ook een vriendin van mij die thuis op bezoek was geweest, vroeg me een paar weken geleden: “Tamara, kan je voor mij iets opschrijven en in die doos steken? Ik geloof er wel niet in maar het kan maar helpen.” Haar zoon heeft een knobbel in zijn heupgewricht. Deze zit er al een hele periode en is niet kwaadaardig. De specialist had gezegd dat die knobbel mocht blijven zitten maar alleen als hij niet zou groeien. Hij moest de week erna op controle. Ze vroeg dus om erin te stoppen dat de knobbel niet zou gegroeid zijn. Ik deed wat ze me gevraagd had. Het eerste dat ik te horen kreeg als ik haar ontmoette twee weken later was het feit dat de knobbel gegroeid was volgens haar huisarts. En hoeveel miserie dit niet met zich meebracht...Ik heb hier niet op gereageerd en gevraagd of hij dan niet bij de specialist geweest was hiervoor. Ze vertelde dat ze daar in die week nog heen moesten. Tot op vandaag heeft ze me nog niet zelf aangesproken maar via de sociale media heb ik vernomen dat de knobbel niet gegroeid was en dat hij zelfs geen gevaar meer vormt voor het heupgewricht. Halleluja!! Dit geeft haar zeker stof tot nadenken.
Wij bidden dat iedereen die met deze doos in aanraking komt tot de Heer geleid mag worden en er rondom ons een echte opwekking ontstaat. Onze Papa blijft ons verbazen en Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk. Met een eenvoudig houten doosje opent Hij deuren die voor mensen gesloten blijven.”
