Stichting Siloam verzorgt al jaren Bijbelstudie bootreizen vanuit Kampen ( Nederland ). Sedert de zomer van 2006 mochten Hugo, Inger, Ann en Nadine telkens een week Bijbelstudie verzorgen op het schip. In 2007 was het thema “ Leven en overvloed “, in 2008 “ Verstaan van Vaders stem “. Ank, een dame uit Elburg, reist al 14 jaar mee op de Siloam. In 2007 leerden wij haar kennen. Ook in 2008 gaf ze zich op voor de vakantieweek waar wij zouden spreken. Meteen toen ze op de boot kwam, vertelde ze haar getuigenis van het eerste jaar.
Vorig jaar op de boot ontving ze een enorme rust rond haar kinderen die ze al jaren niet meer zag. Ze ervoer het als een enorme beerput die door de Heer geopend werd, waar alle rotzooi uitgehaald werd en die gevuld werd met de liefde van de Heer. Sindsdien heeft ze volledig rust in haar hart rond de situatie met haar kleinkinderen die ze helemaal niet kent.
Op een bepaald moment was Ank vorig jaar flauwgevallen naast de boot. Ann en Nadine, die beiden arts zijn, werden erbij gehaald. Ank vertelde dat ze medicatie voor een hoge bloeddruk nam. Bovendien had ze diabetes, waarvoor ze op dieet stond, en leed ze aan overgewicht.
Ann vertelde haar dat ze beter kon worden, ja, dat de medicatie zelfs kon gestopt worden met de hulp van God. Op dat moment kon Ank dat helemaal niet pakken. Toch begon ze de week na de Siloamreis te diëten en te sporten. Na drie weken kreeg ze het erg moeilijk maar ging ze beseffen dat dit geen toeval was, dat de Heer bij haar als het ware “ een knop had omgedraaid “. Vanaf dat moment vroeg ze Hem elke morgen haar te helpen het dieet vol te houden. In november stopte ze met diëten en was ze 8 kg. afgevallen. Rond die tijd moest ze op controle bij haar huisarts. De diabetes was verdwenen en ze mocht één van haar bloeddrukmedicaties stoppen. Het andere moest ze nog wel verder innemen.
In januari ging ze opnieuw op dieet en een maand voor de Siloamreis mocht ze ook haar andere bloeddrukmedicatie stoppen. Ze was toen in totaal 16kg. vermagerd, verlost van hoge bloeddruk en diabetes…allemaal met de hulp van God! Ook haar maagmedicatie, die ze al jaren nam, kon gestopt worden. En zo gebeurde wat wij haar verteld hadden en wat ze op de boot nog voor onmogelijk hield…Ank zag er stralend uit!
Ook dit jaar had de Heer voor haar heel wat in petto. Meteen bij het begin van de week sprak Hugo over het adopteren van God als je Papa. Ank kreeg dit niet over haar lippen en ze worstelde er een paar dagen mee. Heel wat afwijzing kwam nog naar boven. Woensdag avond baden Hugo en Inger met haar en meteen daarna stuurde Hugo Ank naar bed. Ze sliep heerlijk en toen ze de volgende ochtend wakker werd, ging ze in haar kajuit op haar knieën en noemde ze God voor ’t eerst Papa. Nu ligt “ Papa “ erg makkelijk in haar mond en daar is ze erg blij mee!
Ook het stuk dat Nadine bracht over verschillende “ wegen “ voor het houden van je “ stille tijd “ sprak Ank enorm aan. Ank is een echte Dorkas die niets liever doet dan achter haar naaimachine gaan zitten en voor iedereen naaien, vaak ook voor de zending. Telkens ze dat doet, zet ze een cd’tje of wat muziek op en begint ze te lofprijzen. Regelmatig eindigt dit in aanbidding op de grond naast haar naaimachine. Heel wat goedbedoelde broers en zussen hadden haar al verschillende keren gezegd dat dit geen goede manier was om “ stille tijd “ te houden. Het gevoel “ verkeerd bezig te zijn “ hing als een donkere wolkenlucht boven haar leven. Door wat Nadine vertelde, werd ze echter bevestigd in haar eigen weg. De donkere wolken verdwenen uit haar leven…en nu voelt ze zich echt vrij om haar Papa te aanbidden achter haar naaimachine…en daar geniet ze mateloos van!
