We laten Hans aan het woord:

“In 1996 onderging Gerda, mijn vrouw, haar eerste heupoperatie. Zowel de kop als de kom werden vervangen. Deze operatie is toen niet helemaal goed verlopen. Tijdens de operatie is er een zenuwbaan beschadigd. Het resultaat hiervan was een dropvoet aan het geopereerde been. Lopen was moeilijk en kon alleen maar met een speciale beugel. Om toch in de buitenlucht te kunnen komen hebben we een paar maanden gebruik gemaakt van een rolstoel.

In die periode hebben we een woord van de Heer gehad, dat het elke dag een beetje beter zou gaan. Gebed, geloof, fysiotherapie en vasthoudend oefenen hebben er toe geleid dat het lopen steeds beter ging, maar de pijn in dat been bleef.

Jaren later waren we in Duitsland op een conferentie met John en Carol Arnott, voorgangers van Toronto Airport Church. We raakten in gesprek met één van hun medewerkers en vertelden hem het verhaal van de operatie en de pijn die Gerda nog steeds voelde.

Hij vroeg ons of wij de orthopedisch chirurg die de operatie had uitgevoerd wel hadden vergeven…

Je begrijpt dat we in de loop der jaren best wel eens op de chirurg en de fout die hij gemaakt had, hadden gemopperd, maar aan vergeving hadden we nog niet gedacht.

Zijn vraag maakte wat los bij ons en we waren er al heel snel uit dat we de chirurg inderdaad moesten vergeven. We hebben dat tijdens die conferentie met geheel ons hart gedaan.

De pijn in het been verdween onmiddellijk en is ook nooit meer terug gekomen. Ook de beschadigde zenuwbaan is flink hersteld en het gevoel in de voet is teruggekomen.

Inmiddels heeft Gerda ook aan haar andere been een heupprothese gekregen en ze loopt zo goed dat ze mij er op haar gemak uitloopt.

We zijn dankbaar dat er van tijd tot tijd mensen op je pad gebracht worden die je weer eens even aan het denken zetten. We weten heel diep van binnen dat onze hemelse Vader goed is en dat Hij alleen maar het allerbeste met zijn kinderen voor heeft.”