We laten Karina zelf aan het woord:

“De Here God heef bij mij een groot wonder verricht dat geen enkele dokter of pilletje kan doen. Ik heb 7 jaar niet met de auto mogen rijden voor mijn eigen bestwil.
Ik nam al een hele tijd antidepressiva en was daar plots mee gestopt omwille van migraine aanvallen. Ik had die medicatie moeten afbouwen maar had dit niet gedaan.

Ik kreeg daarna black-outs of absences, een vorm van epilepsie waarbij ik regelmatig een paar minuten van niets meer wist. Autorijden was dus levensgevaarlijk. De dokters zeiden dat ik deze black-outs deed op littekenweefsel in mijn hoofd dat ik heb overgehouden aan een ongeval  met mijn brommer in 1984. Het was een zwaar ongeluk  waar God mij ook heeft doorgeholpen, Hij redt mij steeds uit diepe dalen.

Vele dokters zeiden mij dat ik nooit volledig zou kunnen genezen. Heel wat jaren heb ik gebeden en gebed gevraagd aan mijn zussen en broeders waarvoor mijn dank. Jaren gingen voorbij, maar ik gaf de moed niet op. Ik bleef geloven dat de Here mij zou genezen, ik las in Zijn Woord de wonderen die Jezus heeft gedaan en nog steeds doet.

Want in Gods Woord staat “als gij de Vader om iets bidt, zal Hij het u geven in Mijn naam” (Johannes 16:23). Ik bad: “Vader, ik vraag U om mij van mijn black-outs te genezen, ik weet en geloof dat voor U niets onmogelijk is. Als U het wegneemt, zal het nooit meer terugkomen en kan ik terug met de auto rijden.”

Ik begon vanuit Gods woord te bidden en vroeg hem om tekens om mijn moed niet te verliezen. Ik zei tegen God dat ik mijn vliesje zou uitleggen, net zoals Gideon dat deed, en vroeg Hem dat het niet nat zou zijn tegen de morgen, maar het gras wel. En dat gebeurde.
Ik vroeg om een wit duifje om 3u in de namiddag in onze tuin op het hout te laten zitten en dat gebeurde. De week erna vroeg ik om het wit duifje in onze tuin te laten rondlopen en dat gebeurde ook.

In juli 2018 moest ik terug onder de scan en werd er een EEG genomen. De uitslag van beide onderzoeken was zeer goed. De black-outs waren bijna een jaar weg in juli en op weg naar de dokter om toelating te krijgen om met de auto te rijden heb ik heel de weg in tongen gebeden. En de dokter gaf mij toelating om terug met de auto te rijden!

Het mooie aan dit verhaal is dat het witte duifje nooit meer is teruggekomen. De witte duif is weg, en mijn black-outs zijn weg. Al die jaren ben ik blijven geloven en vertrouwen op de Here dat Hij mij zou genezen hoewel vele mensen zeiden dat ik nooit zou kunnen genezen.

Onze Here is een rots waarop wij mogen staan. Zijn Woord is de waarheid!”