Een drietal jaar geleden kreeg Suzanne pijn aan haar rechter schouder. Dag en nacht had ze last. Wanneer ze zich slapend in een andere houding draaide, werd ze wakker van de pijn. Na heel wat pijn en slapeloze nachten ging ze naar de dokter. Via een specialist werd een echografie uitgevoerd maar het resultaat was niet duidelijk. Ze werd doorgestuurd naar een reumatoloog. Ook hij kon haar niet verder helpen daar de klachten volgens zijn vaststellingen niets met reuma te maken hadden.

Ze ging terug naar het ziekenhuis en daar besloot men om kalkvorming in de schouder te verbrijzelen. Ze moest opnieuw een echografie laten doen. Toen ze bij de professor werd geroepen, vertelde deze dat ze geen behandeling zou krijgen omdat men ontdekt had dat een pees aan de schouder door slijtage volledig over was. Er werd haar voorgesteld om kine te volgen. Men wou andere spieren en pezen activeren om het werk van die verdwenen pees over te nemen.

Suzanne besloot na een gesprek met de therapeut om dit niet te doen en te proberen gewoon verder te leven en zelf haar arm te oefenen. Het duurde een hele tijd voor de pijn afnam en ze opnieuw kon slapen.

Enkele weken geleden kwam dezelfde pijn terug. Suzanne lag weer nachtenlang wakker. Ze voelde ook regelmatig paniek opkomen omdat ze dit al meegemaakt had.

Vorige maand werd ze uitgenodigd om haar dochter Annick naar de genezingsgroep te vergezellen. Wij wisten toen helemaal niks van Suzannes schouder. Op het einde van die bijeenkomst werd er voor iedereen gebeden. Toen Hugo vroeg of zij zelf een gebedspunt had, vermelde ze terloops haar schouder. Er werd voor gebeden en toen ze ´s avonds naar bed ging, sliep ze als een roos. Sindsdien is de pijn volledig verdwenen en geniet ze van een goed functionerende schouder en een goede nachtrust.

Toen we haar contacteerden om dit verhaal in het krantje te plaatsen, bekeek ze samen met haar man Harry de arm om zeker te zijn dat alles in orde was. Plots ontdekten ze dat niet enkel het schouderprobleem was opgelost, maar dat ook haar elleboog, die steeds enorm kraakte bij iedere beweging, nu probleemloos bewoog. Ze vertelde ons dat dit niet enkel het einde van pijn en gekraak was, maar ook het begin van anders denken . Zei Jezus ook niet “… Ik ben gekomen opdat ze leven hebben en overvloed “? We genieten ervan te zien hoe God in haar leven heeft ingegrepen en dit is nog maar een begin…