Pascale is beginnen roken rond haar twintigste. Ze was jarenlang verslaafd aan sigaretten. Ze rookte zonder probleem 10 à 12 sigaretten per dag.  Al lang wilde ze stoppen.

Ze probeerde het op allerlei manieren maar telkens vanuit haar eigen kracht. Dat ‘lukte’ dan steeds verschillende maanden, maar nooit zonder moeite en strijd. In de periodes dat Pascale ‘gestopt was’, leverde ze een dagelijks gevecht tegen de ‘zin’ in een sigaret. Na een paar maanden vechten gaf ze het op en begon terug te roken.
Jarenlang werkte Pascale in een beenhouwerij. Naast het werken, de zorg voor de kinderen en het huishouden, had ze het gevoel dat ze niets anders had. Haar sigaretten waren haar enige troost. “Als dat al niet meer mag?!” En zo kwamen de sigaretten telkens terug in haar leven.

Acht jaar geleden liet Pascale Jezus binnen in haar leven.
Zo begon ze te bidden tegen haar rookverslaving. Ze wilde echt stoppen!
Ergens in november 2008 ging Pascale op een dinsdagavond naar de samenkomst.
Tijdens de lofprijs zong ze goed mee: “En ik dien geen andere God, geen afgod en geen koning. Ik verlang alleen naar U, mijn hart is U tot woning”…Die avond werd het duidelijk voor Pascale dat de sigaretten in haar leven wel degelijk een afgod waren. Dus besloot Pascale te stoppen … met zingen. Toen ze dat deed bedaarden haar gedachten. Na de lofprijs luisterde ze naar het onderwijs. Vervolgens werd er avondmaal gevierd. Na een tijdje van bezinning en stilte ging Pascale naar voor om deel te nemen aan het avondmaal. Hugo had een woord voor haar dat er valse vrede in haar leven was en dat ze kon kiezen voor echte, diepe vrede. Opnieuw kwam de gedachte bij Pascale binnen dat het de sigaretten waren die haar valse troost en vrede gaven. Ze was verbaasd dat God zo duidelijk tot haar sprak. Ze vroeg een vriendin om raad en die gaf het advies om toch opnieuw te proberen te stoppen met roken.

Pascale had het echter al zo vaak geprobeerd en was bang om nog eens te stoppen met roken. Dus zei ze tegen God: “Als dit stoppen met roken echt Uw wil is, dan moet U mij helpen. Ik kan het echt niet!” De volgende avond om 19.00 uur zette Pascale zichzelf een tas koffie en samen met God rookte ze haar laatste sigaret. Ze kon er echt van genieten. Toen haar sigaret op was, zag ze een grote hand, Gods hand, uit de hemel. Ze dacht: “Ik moet Gods hand vastpakken, anders lukt het me nooit”. Ze pakte Zijn hand en op het moment dat ze dat deed, voelde ze een diepe vrede. Ze wist dat God haar zou helpen, dat ze het niet alleen hoefde te doen en dat ze de drang naar sigaretten mocht afgeven.
Sinds die avond rookt Pascale niet meer. Dankzij haar Hemelse Papa is ze nu echt vrij!
Ze merkt een enorm groot verschil tussen ‘stoppen uit eigen kracht’ en ‘stoppen met Gods kracht’. De dagelijkse gevechten tegen de ‘zin’ naar een sigaret zijn weg. Soms denkt ze nog wel eens aan een sigaretje, maar ze voelt dat ze gedragen en gesteund wordt. Het is geen gevecht meer. Ze kan simpelweg zeggen: “Jezus is gestorven voor mijn verslaving en ik moet het niet meer dragen”. Pascale voelt een enorme rust en vrede. Ze is ontzettend blij dat ze deze keer echt gestopt is met roken.