God gaf Henk tijdens de genezingsschool twee nieuwe heupen.

We leerden Henk Kokenberg kennen in maart 2012 op de genezingsschool in Apeldoorn. Henk was 55 jaar en op het eerste zicht kon je niet merken dat hij ergens aan leed. Hier volgt zijn verhaal zoals hij het ons vertelde op het einde van 2012:

Drie jaar geleden kreeg ik dramatisch veel last van mijn heupen. Ik werk als zelfstandige in een bouwbedrijf. Als ik op een ladder of een dak kroop, blokkeerde mijn heup soms. Het voelde aan als een mes dat in m’n spieren en zenuwen gestoken werd en dan langzaam rondgedraaid werd...een verschrikkelijke pijn! Als ik dan even wachtte, ging het wel over maar het was niet erg comfortabel.

Eind 2010 raadpleegde ik een orthopedist in het ziekenhuis. Hij liet foto’s maken van m’n beide heupen. Dezelfde dag werd ik nog opgebeld. Er werd me verteld dat m’n beide heupgewrichten volledig versleten waren, links nog erger dan rechts. De kop van de heup was als een appel die te lang in de fruitmand gelegen had. Er was geen tussenruimte meer in het gewricht. De gewrichten waren dus zwaar vernield.

De orthopedist gaf me inspuitingen met silicone in het gewricht om me soepeler te laten lopen. Dit liep helemaal verkeerd: ik lag twee weken met zware pijn en morfine in bed. Er bleef nog maar één ding over: twee nieuwe heupen.

Ik bleef een operatie uitstellen. Ik las in m’n Bijbel dat Jezus genas en zei tegen God dat ik wou dat Hij het deed. Toen kwam de genezingsschool naar Apeldoorn in maart 2012. Wat ik daar die eerste zaterdag hoorde, bevestigde wat ik geloofde...het was enorm bemoedigend! Ik ging naar huis en deelde alles met mijn vrouw Jannie. Ik zei haar dat we heel anders en gezonder zouden gaan leven.

De tweede zaterdag van de school werd in de namiddag de zelfbediening onderwezen. Hugo kreeg ook een woord van kennis en riep alle mensen met last aan de knieën naar voor. Een aantal mensen getuigden van een onmiddellijk herstel. Ik dacht: ik heb last van mijn heupen!!!

Tijdens de zelfbediening legde ik mijn hand op mijn linker heup omdat ik daar het meeste last van had. Ik kwam thuis en had het gevoel dat de steeds aanwezige vermoeienis uit mijn heupen verdwenen was. Ik liep de trap op met twee treden tegelijk, iets wat ik al een hele tijd niet meer gedaan had! Ik kon amper de trap nog op, mensen bij wie ik werkte brachten mijn spullen naar boven, ik kon geen kop koffie meer naar boven dragen omdat ik mijn handen nodig had om me naar boven te trekken, wandelen kon ik helemaal niet meer en zeker niet op het strand!

Kort daarna zijn we met vakantie geweest in Duitsland en wel in een gebied met bergen en heuvels. We komen daar ieder jaar en ik kon die wandelroute niet meer lopen het vorige jaar. Nu liep ik 15 km gewoon naar boven en beneden, zelfs trappen lopen ging perfect. Je hebt daar een trap met 205 treden en we zijn naar beneden gegaan en na de lunch weer naar boven...ik had niks pijn!!! Met Koninginnedag heb ik een hele dag gestapt zonder problemen. Ik kan nu mijn werk terug doen zonder problemen...Vader gaf me twee nieuwe heupen! En daar geniet ik elke dag met volle teugen van!