We kregen dit getuigenis van Dominique Vandelannoote, gemeentelid van de evangelische gemeente van Leuven, via Annie. Zij bad mee voor hem en stopte hem ook regelmatig in onze gebedsdoos:
“ In maart 2014 werd bij mij rectumkanker (kanker van het laatste deel van de dikke darm) vastgesteld.
Omdat de kanker nogal laag zat en dus heel dicht bij de sluitspier lag, stelde de dokter voor om alles weg te nemen. Ik zou dan de rest van mijn leven met een stoma moeten leven. Ik was er even niet goed van. Was er echt geen andere mogelijkheid?
Een gesprek met de chirurg in Tienen bracht me naar Gasthuisberg. Daar zou hun expertise het behoud van de sluitspier misschien mogelijk maken. Intussen was de kring van Tienen, de ganse evangelische gemeente van Leuven en heel wat andere broeders en zusters op de hoogte van mijn gezondheidsprobleem…eigenlijk weet ik niet hoe zoveel mensen op zo’n korte tijd dit wisten.
In het UZ van Leuven sprak ik met de professor oncologie (kankerspecialist). Zou het niet mogelijk zijn de sluitspier te sparen? Zij telefoneerde naar chirurgie en op de volgende afspraak werd ik onderzocht. De chirurg bekeek ook alle digitale plaatjes. “Het kon” was zijn antwoord. Wat een opluchting! Een rectumsparende operatie was dus mogelijk.
Er volgde een maand van bestralingen met chemotherapie en een operatie in augustus 2014. De tumor werd verwijderd. Er werd ook een tijdelijke stoma op de dunne darm geplaatst. Alles verliep prima en na een week mocht ik naar huis. Heel kort daarna werden 12 sessies chemotherapie opgestart. Ongeveer vier uur duurde zo’n sessie en dit om de veertien dagen gedurende een half jaar. Op vrijdag, zaterdag en zondag was mijn energie weg. Ik lag in de zetel te rusten. Ook was ik heel snel oververmoeid. Een trap opgaan was al genoeg om buiten adem te zijn.
Wat ben ik dankbaar dat we elke zondagochtend naar de evangelische kerk konden gaan. Ik heb zelfs niet één zondag moeten missen. Wonderlijk hoe God hierin voorzag! En Hij liet me zelfs met volle teugen genieten … onvoorstelbaar. Ik was ook voorzien om enkele keren de dienstleiding en de prediking te verzorgen. Ook dat verliep vlekkeloos!
Pasen 2015 werd ik terug gehospitaliseerd. Deze keer werd het stoma op de dunne darm verwijderd. Na enkele dagen mocht ik terug naar huis maar de stoelgang was alles behalve. Ik had er helemaal geen controle over. De pamper of het maandverband werden mijn tweede onderbroek (hmm) en de WC mijn tweede verblijf (hmm). Na enkele maanden zou het volgens de chirurgen wel beteren, maar drie maanden later was er nog niks veranderd.
Opnieuw werd er gebeden en na vier maanden gebeurde er iets wonderlijks: van de ene dag op de andere had ik geen verlies van stoelgang meer. Vier dagen lang verliep alles normaal! Voor mij was dat een groot wonder. Nu heb ik af en toe nog wel eens een dag dat het minder goed gaat. Niets is echter meer te vergelijken met hoe het voorheen was. Ik ben dan ook uitermate dankbaar voor die ommekeer. Ik dank God en allen die voor mijn gezondheid gebeden hebben. Hem zij alle eer!!!
Gebed is een wondermiddel dat God ons ter beschikking stelt. Toen ik hoorde dat ik kanker had, raakten ik, noch mijn echtgenote, van streek. Op geen enkel moment zijn we rusteloos of bezorgd geweest. Dat is de kracht van gebed! We werden op vleugels gedragen! Zijn Woord is immers de waarheid. Wie op Zijn Woord vertrouwt, wordt niet beschaamd! Het gebed van de rechtvaardige vermag veel doordat er kracht aan verleend wordt. Deze en zovele andere Bijbelverzen heeft God ons ter bemoediging gegeven.
Het jaar 2014 was op fysisch vlak het moeilijkste jaar van mijn leven maar op geestelijk vlak was het een topjaar! Hoe heb ik Zijn nabijheid ervaren! Hoezeer is mijn geloof in diepte gegroeid! Hoezeer heb ik de kracht van het gebed van mijn medebroeders en –zusters ervaren. Wat een liefdevolle Heer hebben wij toch!”
Ook van Antoinette Jablonski kregen we een fijne e-mail met een getuigenis over de kracht van gebed:
“Ik heb weer iets moois beleefd maar ik kan het gewoon nog niet geloven. Ik had je toch verteld dat ik voor mijn neef moest bidden zoals Job voor zijn vrienden bad toen hij een keer in zijn lot kreeg… En wat gebeurde er? Zijn vrouw werd 3 weken geleden met een ernstige hartconditie met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Ze heeft op cardiologisch gebied zowat alles gehad wat je hebben kan, ze is zelfs gereanimeerd en de specialist had gezegd dat het zeer ernstig was geweest! Nu is ze weer thuis en huppelt ze gewoon weer rond.. ze is 80 jaar. Ze had dood kunnen zijn maar ze leeft!
En er gebeurde nog iets heel opmerkelijks: haar ene dochter wilde niets meer met haar te maken hebben en ze zag dus ook haar kleinkinderen niet meer. Nu is iedereen zo geschrokken van die opname dat de dokter heeft aangeboden om als bemiddelaar op te treden tussen hen en dat accepteert ze…dat zou vroeger niet mogelijk geweest zijn! Het is net of God zegt dat dat antwoord is op mijn gebed…”
