Dit mailtje kregen we van Dora na de gemeentedag en de thema-avond over psychosomatiek:

“ God laat mij de laatste weken zoveel ineens zien, dat ik het precies allemaal niet verwerkt krijg. Het was wel fijn om er de voorbije zondag bij te kunnen zijn. De Kerk is de enige hoop voor een wereld in nood, we bidden en zingen het zo vaak: de 21ste verjaardag van Gods Ambassade is er inderdaad een prachtig voorbeeld van!

Dank U Jezus dat U mij op een dag de kans gegeven hebt naar deze kerk te mogen komen!

Na een preek als gisterenavond (over psychosomatiek) word ik toch weer heel erg stil. Ik herken zoveel van de genoemde ziektepatronen alleen al in mijn gezin. In de mensen rondom mij maar ook nog altijd bij mezelf...

Je vernoemde gisteren huiduitslag als een typisch voorbeeld. Herinner je je, Ann, hoeveel last ik daarvan had toen ik in het begin bij je langs kwam? Op een bepaald moment ben ik toen met een rash zelfs opgenomen geweest op spoed. Tot dan had ik altijd Nivea crème gesmeerd. Plots ging ik daar allergisch op reageren! Ik ben toen moeten overschakelen op een veel duurder product van Widmer (kostprijs x3). Vorige zaterdag was ik samen met mijn man aan het winkelen en zei ik hem dat ik eigenlijk toch al een hele tijd geen last meer scheen te hebben van die huiduitslag. Hij stelde daarom voor om het toch nog eens met die Nivea crème te proberen. Je raadt het al: ik smeer opnieuw probleemloos Nivea gezichtscrème!

Ik moest er gisterenavond plots aan denken toen ik, ergens toch een beetje moedeloos, opnieuw naar huis reed. Huiduitslag is één van de problemen die ik ooit, hoopvol gelovend, in de gebedsdoos vooraan in de kerk heb gestoken. Die grote zwarte doos, waarin we zoveel van onze zorgen aan Jezus kunnen toevertrouwen, staat vlak naast de witte zaaidoos die ook mij telkens opnieuw resultaat en oplossing geeft. Zoals ook nu weer in dit voorbeeld, niet alleen lichamelijk, zelfs ook financieel!
Dank U Vader!”

Dora herinnerde ons nog aan een ander wonder dat voor haar gebeurde bij het begin van haar bekering…ook dat willen we graag met jullie delen:

“Ik kwam toen nog niet naar de kerk. Je weet nog wel dat toen ik borstkanker had, ik ook erg bang en (levens)moe (zwaar depressief) was en ik zag de voorgestelde behandeling (chemo, bestralingen en daarna nog extra boosts op de oksel en ook nog 5 jaar hormoontherapie) echt niet zitten. Zo ben ik voor een gesprek naar jou gekomen.

Mijn man had mijn dossier op Gasthuisberg opgevraagd en voor een tweede opinie voorgelegd aan het UZ in Jette. Daar hebben ze er ons op gewezen dat er in het verslag van Gasthuisberg eigenlijk ook verwezen werd naar de mogelijkheid van een bijkomend onderzoek naar de delingssnelheid op de verwijderde tumor (met uitzaaiingen in de oksel). Omdat ik reeds twee jaar eerder had aangegeven dat ik een gezwel voelde, was er een mogelijkheid dat het om een traag delende tumor kon gaan. In dat geval stelde de VUB dat zij dan eventueel een andere behandeling zonder chemo zouden overwegen. In Gasthuisberg was dit niet de gewoonte omdat zij daar (toen toch) altijd voor de volledige behandeling opteerden en ook omdat dit onderzoek er, omwille van de hoge kostprijs, gewoon niet werd uitgevoerd. De oncologe van de VUB  kende evenwel de dokter van Gasthuisberg persoonlijk en heeft dan in onze plaats gevraagd dat Gasthuisberg dit onderzoek toch nog eerst zou doen. Dat alles zou gebeuren in de week dat ik voor een tweede gesprek bij jou langs ben gekomen.
 
Als ik het mij goed herinner had ik op donderdagnamiddag (het kan ook vrijdag geweest zijn) een afspraak bij jou en was de plaatsing van de poortkatheder voor de chemo reeds ingepland voor de maandag erop. Ik had het nieuwe testament van het Boek gelezen dat je me bij ons eerste gesprek had meegegeven en wou zo graag mijn leven aan Jezus geven. Je hebt eerst nog kort geïnformeerd naar het resultaat van die test waar ik je de eerste keer over had gesproken. Maar dat resultaat was toen nog niet bekend, omdat de kleuring van de test op het verwijderde tumorgezwel steeds opnieuw mislukte. Jij zei dat dit je niet verbaasde omdat God soms andere wegen heeft en op ons wacht. Ik weet nog dat ik totaal niet begreep wat je eigenlijk bedoelde, maar toen ik daarna vervuld van Jezus thuis kwam, was mijn man ondertussen opgebeld door het ziekenhuis. De test was toch gelukt en gaf een zeer lage score aan, ver onder de referentiewaarde, zodat zelfs de oncologen van Gasthuisberg mij konden geruststellen dat de chemo toch niet nodig was. Voor mij heeft JEZUS mij genezen van borstkanker op het moment dat ik mijn leven aan Hem gaf, ik heb daar sindsdien geen moment meer aan getwijfeld. Ja, ik was echt in de Hemel toen!”