Hier het verhaal hoe Tamara Jezus leerde kennen en Hij haar leven compleet veranderde. We laten haar zelf vertellen:

Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin. Van mijn 10de tot mijn 14de ging ik netjes bijna elke zondag naar de kerk, eigenlijk onder lichte dwang van ons bomma. Ik geloofde in God en heb die jaren ook in de Bijbel gelezen. De kerk vond ik maar niets: koud, kil en onaangenaam om er als kind te moeten zijn.

In de jaren daarna is mijn geloof helemaal naar de achtergrond verdrongen. De kerk was overbodig.

Ergens las ik dat Jezus gezegd had: 'Split a piece of wood and I'm there. Lift up a stone and you will find Me.' En zo kabbelde mijn leven verder ...

Meer dan 20 jaar later leerde ik Robby kennen. Hij is evangelisch christen en zijn hart is vol van liefde voor de Vader. Ik begreep dit niet goed en wilde weten waar dat vandaan kwam. Zo kwam ik terecht bij Gods Ambassade. Maanden gingen voorbij. Ik was opnieuw in de Bijbel beginnen lezen en ging regelmatig naar de dienst op zondag. Ik wist dat God bestond, maar miste die diepe overtuiging die ik in de dienst zag.

Tot op de nacht van 6 op 7 september 2014… mijn relatie met Robby stond op springen. Door een samenloop van omstandigheden viel mijn wereld uit elkaar en voelde ik enorm veel verdriet. Ik vroeg aan God: 'Wat moet ik doen?'. Hij antwoordde met één simpel woord: 'Geloof!'. Met een bedroefd hart ben ik gaan slapen. Die nacht sliep ik heel onrustig. Ik werd wakker van een fel licht. Ik besteedde er eerst geen aandacht aan, ik dacht dat het van buiten kwam. Een tijdje later was er opnieuw dat helder licht. Dit keer voelde ik een krachtige aanwezigheid. Ik durfde mijn ogen niet te openen, maar wist dat ik klaarwakker was. Er vloeide een warmte in me zoals ik nog nooit had ervaren en ik voelde me enorm getroost. Een hele tijd heb ik gedacht dat het een engel was die me kwam troosten. Nu weet ik dat het onze Vader zelf was die me in Zijn armen nam die nacht.

De volgende dag zijn we naar de dienst gegaan, we vierden juist 25 jaar Gods Ambassade. Die dag ben ik doorgekomen op automatische piloot. 's Avonds vertrok ik bij Robby. We hadden nog een gesprek. Hij zei: 'Als God zegt: 'Geloof', waarom twijfel je dan nog? Twijfel is satans werk!'.
Ik stapte in mijn auto en zei hardop: 'Satan hé! Awel satan, verdwijn dan maar vlug uit mijn leven, ik wil met u niks te maken hebben!'. Onmiddellijk werd ik gevuld met diezelfde warmte die ik 's nachts gevoeld had. Mijn wereld veranderde compleet op dat moment. Ik werd vrolijk en zorgeloos. De hele weg naar huis heb ik gezongen. De dag erna liep ik van de parking naar mijn werk en het viel me op dat de wereld rond me precies kleiner was geworden.

Ik vertelde het aan Ann en heb in haar aanwezigheid mijn leven bewust aan Jezus gegeven. Op 9 december 2014 ben ik gedoopt maar het was op die bewuste 7e september dat mijn nieuwe leven begon. Deze datum is voor mij tegelijk de droevigste en de gelukkigste dag uit mijn leven geworden. Die dag in 2002 is mijn vader gestorven ten gevolge van kanker en diezelfde dag in 2014 heeft de Vader mij gevonden.

Mijn hart zingt tegenwoordig nog steeds: 'No more to roam, I've found my home. Halleluja in my heart I'm not alone! Love walks with me. Halleluja in my heart!' (Niet langer ronddolen, ik heb mijn thuis gevonden! Halleluia, in mijn hart ben ik niet alleen! Liefde wandelt met mij, Halleluia, in mijn hart!)
En Hij heeft gelijk: één simpel woord is voldoende: 'GELOOF!'