We laten Astrid en Lutgart even vertellen hoe ze onze laatste Vaderhartschool in Bredene ervaarden: 

“Sinds mijn eerste Vaderhartschool in 2005 heb ik mogen ervaren dat er stilletjes aan maar zeker een stevige bodem in mijn eens zo lege ziel gelegd werd. Op die manier kon en kan de liefde van Vader dieper en dieper uitgestort worden. 

Mark vertelde ons dat hoe meer onze harten gevuld worden met Vaders liefde, hoe meer de trauma’s naar boven komen om tenslotte te verdwijnen.
Vroeger was ik erg verlegen en beschaamd en voelde ik me altijd schuldig, verdrietig en minderwaardig. Ik was zelfs zò beschaamd dat ik in een groep amper mijn naam durfde te zeggen. Sindsdien heb ik al veel genezing mogen ontvangen. Nu weet ik dat ik de dochter ben van mijn hemelse Vader. 

De eerste avond gaf Hugo ons 2 Kor. 6:18: “Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot Vader zijn en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Here, de Almachtige.”
Dit raakte en raakt me nog steeds heel diep. 

De kraters die tijdens mijn kindertijd, jeugdjaren, mijn huwelijk en scheiding in mijn ziel geslagen werden, manifesteerden zich in lichamelijke kwalen zoals fibromyalgie en zware verteringsproblemen. Gedurende meer dan 25 jaar moest ik een steeds strenger dieet volgen. Er werd mij verscheidene malen door verschillende christenen gezegd dat deze zogenaamde “voedselintoleranties” niets met voedsel te maken hadden, maar alles met de verwondingen in mijn hart. 

Op Vaderhartscholen en conferenties kon ik altijd alles eten maar eens terug thuis ging het steeds weer mis. Omdat Vaders liefde ondertussen dieper en dieper herstel bracht in mijn hart kon ik na de voorlaatste Vaderhartschool ook thuis de maaltijden al wat uitbreiden. En nu, na de laatste Vaderhartschool, gaat die uitbreiding nog altijd verder. Na al die jaren van gekookte worteltjes met rijst en beschuit met gerookt vlees is elke maaltijd nu een feest 

Ik hoef dit alles niet krampachtig “vast te houden” maar ik mag rustig verder ontvangen. Het is voor mij allemaal Vaders genezende Liefde waardoor ik meer en meer in mijn bestemming als dochter van Hem in alle vrijheid en gezondheid kan wandelen.” Astrid 

“Ook dit jaar ben ik meegegaan naar de Vaderhartschool.
Ik ervaar meestal niet zoveel op het moment zelf maar ik weet uit ervaring dat het sowieso zijn uitwerking heeft, zij het met vertraging, maar daarom niet minder sterk. 

Intussen kan ik wel enorm genieten van wat ik bij anderen ter plekke zie gebeuren als ze werkelijk een diepe aanraking hebben van Vaders liefde. 

Tijdens de laatste sessie is er altijd ruimte voor getuigenissen. 

Iemand vertelde dat ze al zoveel jaren aan het pionieren waren in België maar dat dit DE “missing link” was. Dat bepaalde mij er opnieuw bij hoe bevoorrecht wij zijn in onze kerk. Vaders liefde zit verweven en loopt als een rode draad in elk stukje onderwijs dat wij mogen genieten in onze kerk, in elk gesprek, in elke begroeting. 

Na de getuigenissen was er zoals altijd tijd voor een feestje.
Ik had net ‘s middags tijdens de maaltijd het verhaal gehoord van een echtpaar
dat een tijd geleden een zwaar verlies had meegemaakt. Dit had ook druk op hun relatie veroorzaakt.
Tijdens het laatste lied, “Freedom”, dansten ze samen. Je kon zo duidelijk Vaders liefde over hen zien, maar ook hun liefde voor elkaar. Het leek wel of ze dansten op hun huwelijksfeest... 

En dat is misschien wel het mooiste dat ik deze week mocht zien...heel veel van Vaders liefde die mensen diep geneest en vrijmaakt.” Lutgart