n.v.d.r: de volledige naam, bekend bij de redactie, is afgekort op vraag van de betrokken persoon

M. trouwde in 1980 om thuis weg te zijn. Ze kwam uit een erg welgestelde familie. Zij en haar broers waren het pronkstuk van haar vader. Iedereen moest thuis naar hem luisteren en doen wat hij wou, ook M’s moeder, die het zelf ook “hoog op” had . Alles draaide rond geld en uiterlijk vertoon. Als ze niet deden wat vader wou, vielen er klappen.

Al voor haar huwelijk werd ze door haar man geslagen. Ook binnen het huwelijk was er sprake van zwaar lichamelijk, seksueel en psychisch misbruik. Talrijke keren werden zij en haar 3 kinderen door haar man zwaar mishandeld en met de dood bedreigd.

Een drietal jaar geleden kreeg Suzanne pijn aan haar rechter schouder. Dag en nacht had ze last. Wanneer ze zich slapend in een andere houding draaide, werd ze wakker van de pijn. Na heel wat pijn en slapeloze nachten ging ze naar de dokter. Via een specialist werd een echografie uitgevoerd maar het resultaat was niet duidelijk. Ze werd doorgestuurd naar een reumatoloog. Ook hij kon haar niet verder helpen daar de klachten volgens zijn vaststellingen niets met reuma te maken hadden.

We laten Hans aan het woord:

“In 1996 onderging Gerda, mijn vrouw, haar eerste heupoperatie. Zowel de kop als de kom werden vervangen. Deze operatie is toen niet helemaal goed verlopen. Tijdens de operatie is er een zenuwbaan beschadigd. Het resultaat hiervan was een dropvoet aan het geopereerde been. Lopen was moeilijk en kon alleen maar met een speciale beugel. Om toch in de buitenlucht te kunnen komen hebben we een paar maanden gebruik gemaakt van een rolstoel.

 

Ergens in 2010 kreeg Josée Bongers veel pijn onder haar rechter voet. Vooral bij het opstaan ’s morgens had ze veel last. Dan kon ze amper lopen en moest ze zich overal aan vasthouden. Als ze dan een poosje gestapt had, ging het weer beter. Ze ging ermee naar de dokter en die sprak van een ontsteking en een doorgezakte voet en schreef haar een ontstekingsremmende zalf voor. Na een tijdje werden er ook foto’s genomen waaruit bleek dat Josée een hielspoor had.

Van in het begin liet Josée voor haar voet bidden. Tijdens de vastendagen in december 2010 verdwenen alle klachten en stopte Josée met de zalf. Een paar dagen later kwam de pijn nog veel heviger dan ooit tevoren terug…Josée wist echt niet meer wat te doen…


We laten Jasmijn zelf het verhaal vertellen:
“Onmiddellijk na een zondagdienst kreeg ik vlekken voor mijn ogen…een duidelijke voorloper van een migraineaanval. Ik had er eerst zelf even voor gebeden, maar op de één of andere manier had ik daar geen vrede mee, het lukte me precies niet goed om te bidden.

Our website is protected by DMC Firewall!