“Enkele maanden geleden belde mijn schoonzus me op. Ze was aan het wenen van de pijn in haar buik. Ze zei dat het zo veel pijn deed alsof ze aan het bevallen was. Ik vroeg of ik voor haar mocht bidden. Na het gebed was het heel stil aan de andere kant van de lijn. Ik vroeg of er iets in haar lichaam gebeurd was.
Lees meer: Schoonzus met hevige buikpijn geneest ogenblikkellijk
We laten iemand van onze kerk zelf aan het woord:
“Maandagochtend 18 mei kreeg ik na enkele happen van mijn ontbijt vreselijke pijn onder mijn linker onderkaak. Ik bad onmiddellijk en gebood de pijn te wijken in Jezus’ naam. Het deed zo'n pijn dat ik telkens na elke hap even moest wachten vooraleer ik een nieuwe hap kon eten. Met veel moeite at ik mijn ontbijt.
Voor het middageten bad ik opnieuw. Ik begon te eten en de pijn kwam onmiddellijk terug. Ik at weer erg moeizaam, zelfs een yoghurtje eten deed verschrikkelijk pijn!
's Middags zag ik Ann en Hugo. Ik vertelde het verhaal en natuurlijk baden ze voor mij.
We laten Jos zelf zijn verhaal doen:
“Ik ben gepensioneerd arts en 68 jaar nu.
Sedert mijn jeugd ben ik ook altijd een fietsfanaat geweest en ik was zelfs als wielrenner onderweg, categorie veteranen, Belgische Wielerbond… Echt: een arts met een valhelm, een kleurige trui, een nummer op de rug, blik op oneindig en verstand op nul…
Het vele werken en het nachtelijk trainen hadden voor gevolg dat ik een hartritmestoornis kreeg, die met medicijnen vrij goed onder controle bleef.
We laten Jozef De Clercq graag zelf aan het woord:
“Onze Vader ziet ons graag...
Einde januari deed ik een verkeerde beweging met een sterke overbelasting van mijn linker knie in gebogen stand. Ik kreeg een flinke pijnscheut en ik voelde iets doorscheuren. Dat leek mij onmiddellijk ernstig. Ik kon slechts met moeite en met veel pijn mijn been strekken en mij opduwen vanuit gehurkte positie was onmogelijk. Geen kracht meer... Ik had ook een klik in die knie wanneer ik bij het strekken aan een bepaalde hoekstand voorbij moest, alsof er een stuk been los zat.
Ik legde mijn sportactiviteiten stil en vroeg onmiddellijk een NMR-onderzoek aan, maar moest daarvoor wachten tot begin maart. Psalm 23, dat is het gebed dat ik dagelijks wel een paar keer doe en ook deze keer ben ik niet in gebreke gebleven. De Heer is onze Herder, ons ontbreekt niks!
Een getuigenis van Carine:
“Annick, mijn buurvrouw, en ik joggen wekelijks twee à driemaal.
Tijdens het joggen wordt er heel wat verteld, over de kinderen, de hond enz…
Ze vertelde me tijdens één van die keren dat ze een weekendje gingen doorbrengen in Durbuy met de familie en Imca, hun hond, mocht mee. Ze had Imca de vrijdag voor dit weekend nog door de dierenarts een spuitje laten zetten tegen hondsdolheid.
