Unni vertelde ons op de laatste Vaderhartschool A volgend getuigenis:
TOTALE GENEZING VAN BOVENARM ANDERHALF JAAR NA OPENBARING VAN VADERS LIEFDE
Een aantal jaar geleden werd mijn rechter bovenarm ten gevolge van een trauma zwaar gekwetst. Ik kon ‘s nachts niet meer op mijn rechter zijde slapen, kon amper een tas opheffen met mijn rechter arm en kon mijn arm niet meer boven mijn hoofd heffen. Toen de pijn na een paar maanden niet beter ging, werd er uiteindelijk toch een echografie van mijn bovenarm gemaakt. De dokter zei me dat het erop leek dat er spier- en peesweefsel “weggeknabbeld” was in mijn bovenarm… ik zou ermee moeten leren leven.
We ontvingen volgend mailtje van Paulien uit Nederland:
“Op de conferentie op de Siloam vorige zomer heeft Ann gebeden en mij de handen opgelegd i.v.m. net daarvoor geconstateerde diabetes. Ik heb drie maanden nogal streng dieet gevolgd, dat zeker ook, maar de bloedwaarden waren nu gedaald van 7 tot 5,9 binnen 3 maanden. Ik heb geen medicijnen gebruikt.
We laten Jos, arts met pensioen, zelf aan het woord:
“Ik was vroeger een fervent wielrenner. Als je aan wielersport wil doen en een beetje wil meekunnen, moet je net zo hard trainen als de beteren … Een keer de vijftig voorbij is het competitie-element er af, maar ik ben blijven door trainen alsof mijn leven en inkomen ervan afhing… Niet juist, uiteraard!
Sedert jaren lijd ik dan ook aan één van de gevreesde gevolgen van dat urenlange trainen tegen zware fysische belasting: voorkamerfibrillatie van het hart.
Ignace wist ons onlangs via mail dit nog te vertellen:
“Nog even terug over de vastendagen in Cornimont begin dit jaar. Ik ben tot op heden bemoedigd door de geestelijke impuls die je (Ann) ontving op het einde van de getuigenisdienst, zaterdagnamiddag 28 januari. Ik was de laatste die naar voor kwam. Toen gaf je me een woord van de Heer door. Ik ervaar dat er duidelijke verbetering is in mijn gezondheid en in mijn algemene toestand. Dank voor je vrijmoedigheid in de Heer, die tot op heden veel voor mij betekent.
De Heer heeft mijn geloof, hoop en visie opgebouwd in de driedaagse in Cornimont, en daarbij vervulden jullie als team van Gods Ambassade een bijzondere rol.”
Dora vertelde ons volgend getuigenis:
“Onlangs sprak Ann over de kracht van zegenen. Aan het einde van een gesprek dat wij hadden, vroeg ze mij of ze mijn handen mocht zegenen. Ik heb al verscheidene jaren last van een pijnlijke vorm van voortschrijdende erosieve handartrose, die de beweeglijkheid van mijn vingergewrichten erg aantast. Ze vertelde mij over een getuigenis dat ze net opnieuw gelezen had over een katholieke Canadese vrouw met een jarenlange vergevorderde vorm van verlammende reumatoïde artritis.
