Liesbeth vertelt ons zelf haar verhaal:
“Begin 2018 was Papa mij op allerlei manieren aan het uitnodigen terug naar het onderwijs te gaan. Hij liet me dit op allerlei manieren verstaan. Hij gebruikte mensen die niet wisten dat ik in het onderwijs had gewerkt, sprekers op conferenties, mensen uit de kerk, Zijn Woord... Aangezien ik niet van plan was terug te keren naar het onderwijs, zei ik na een tijdje: “Papa, ik zie het niet, maar als dat is wat Jij wil dat ik doe, dan moet Jij maar voor een plek op een school zorgen.”
Monia doet zelf haar verhaal:
“De avond voor mijn eerste examen in juni werd ik heel misselijk. Een tijdje daarna begon ik te braken. Ook mijn broer had dezelfde problemen. Een heel deel van de nacht bleven we allebei braken. Samen met mama waren we natuurlijk direct aan het bidden...
Ik voelde me ellendig en dacht dat ik de volgende dag zeker geen examen kon afleggen. Het tweede deel van de nacht ben ik toch in slaap gevallen en mama had gezegd dat de Heer mij verder zou genezen in mijn slaap. Ik kreeg daar vrede rond. Ze zette wat zachte christelijke muziek op en liet mij tot 10.00 uur ’s ochtends slapen.
Een hele tijd geleden liet Inger aan Ann haar pols zien...daar stond al maanden een zacht knobbeltje. Ann zag meteen dat het ging om een onschuldige polscyste. Die kunnen echter wel last gaan geven als ze groeien...dus ging Inger spreken tegen de cyste en zei dat ze moest verdwijnen. En na een tijdje gebeurde dat ook: de cyste is nu al maanden weg. Dank U Vader!
Ann had al lang regelmatig een erg pijnlijke teen omdat de nagel in het nagelbed duwde. Ze werd er soms ’s nachts van wakker en niets kon de pijn stillen. Ze probeerde van alles zelf te doen met de nagel maar ook dat hielp niet...tot ze besefte dat ze er nog niet voor gebeden had. Jezus was toch ook daarvoor aan het kruis gegaan?
Een eenvoudig gebed veranderde alles: de pijn is volkomen verdwenen en niet meer teruggekomen...Dat is toch niet zo erg, een pijnlijke teen? Klopt, maar hij kan wel veel aandacht vragen...en dat doet hij nu niet meer.
Dank U Vader!
Ludo, onze huiskok, verloor op maandagavond 21 maart 2016 door een ongeluk aan zijn linker hand een stuk van z’n duim en z’n pink en de hele wijsvinger, middelvinger en ringvinger...en dat minder dan een week voor ons paasfeest met diner waar hij de leiding had in de keuken.
Hij werd in allerijl overgebracht naar Gasthuisberg waar professor Nijs de hele nacht opereerde en de middelvinger op de plaats van de wijsvinger hechtte.
Lees meer: Fantoompijn verdwijnt na gebed op medewerkersavond
